Hope is Lonely
„Poezja to świat wyobraźni, który zaczyna się od samotności i bólu pierwszoosobowej persony, ale nie zaniedbuje bólu społecznego, a raczej mu towarzyszy. Dzięki wierszowi pierwsza osoba może wyjść poza pierwszą osobę, a „ja” może stać się „my”. Jajka, garnki, miotły, sznury do prania, flądry, croakery i deski do krojenia, które przywołuję w moich wierszach, są metaforami kruchej i zagrożonej egzystencji kobiet, a także uniwersalnymi metaforami ludzkimi. Desperacko wiosłuję przez pierwszoosobowy świat, próbując dotrzeć do uniwersalnego morza”. - KIM SEUNG-HEE.
Kim Seung-Hee jest uważana w swojej ojczystej Korei za radykalnie odmienną od wszystkich innych koreańskich poetów, zarówno mężczyzn, jak i kobiet, w wyborze tematów i poetyckiej ekspresji, co pokazuje ten wybór z dwóch jej ostatnich zbiorów. Jej poezja jest silnie kobieca i feministyczna, głęboko osobista, czasami surrealistyczna, zawsze humanitarna. Jak pisze John Kinsella: „Jej wiersze przemawiają raczej przez życie i z życia niż o życiu, i w tym wyzwalają... Piękna klarowność linii i słów brata Anthony'ego pozwala prześwitywać złożoności wierszy.... Ta poezja, z jej druzgocącym światłem, rozjaśnia ciemne miejsca...”.
"(Kim Seung-Hee) wiersze żywo przedstawiają żałosny stan osoby, która polega na odległym blasku światła, gdy podąża ścieżką przez ciemne pola. Im mroczniejszy wydaje się język jej poezji, tym bardziej staje się on zapowiedzią świtu....". - YEOM MU-UNG (krytyk)
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)