Hope, as the World Is a Scorpion Fish
Wiersze Liz Robbins mają to, co mają tylko najlepsze wiersze: solidną wytrzymałość, która leży u podstaw ich czułości. Chociaż ciało wiruje derwiszowo - niemal ślepo - w poszukiwaniu miłości i piękna, musi również zaakceptować wstrząsy bólu, fizycznej pracy.
Podobnie jak kwitnące grusze w „Na skraju wiosny”, zawsze jesteśmy „pełni nadziei, / beznadziejni - z () zapachem potu sugerującym / pracę i strach”. W tych wierszach jest odświeżająca szczerość, a także ogromna umiejętność posługiwania się zmysłowym językiem muzycznym.
Każdy wiersz jest rozkoszą, czymś, czym można się delektować. --Nance Van Winckel.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)