Nadprzyrodzona wzniosłość

Oryginalny tytuł:

The Supernatural Sublime

Zawartość książki:

W części pierwszej Voller ukazuje sposób, w jaki psychologiczne i narracyjne struktury wzniosłości, opracowane przez Edmunda Burke'a i jemu współczesnych, nadały gotyckim fikcjom wiele z ich charakterystycznego kształtu i tonu. Definiuje tryb gotycki w bliskich lekturach dzieł Radcliffe'a, Reeve'a, Lewisa i Browna.

The Supernatural Sublime wkracza na nowy grunt, ustanawiając schemat klasyfikacji fikcji gotyckich, anatomię opartą na podstawowej strukturze wzniosłego doświadczenia i jego potężnym wpływie na to, co można nazwać metafizycznymi implikacjami gotyckiego nadprzyrodzoności. W części drugiej Voller rozszerza swoje badanie nadprzyrodzonej wzniosłości na dzieła głównych autorów romantycznych po obu stronach Atlantyku.

Pokazuje, że choć autorzy tacy jak Coleridge, Shelleyowie, Byron, Hawthorne i Poe byli zaznajomieni z gotyckim nadprzyrodzonością, ich użycie nadprzyrodzonego nie jest przyjęciem gotyckich konwencji, ale ich wyrafinowaną krytyką. Pod wpływem idealistycznej interpretacji wzniosłości Kanta i odrzucając to, co rozumieli jako histrioniczne ekscesy gotyckiej fikcji, romantycy opracowali bardziej psychologicznie bystry i intelektualnie subtelny nadprzyrodzoność, która posłużyła jako podstawa dla późniejszego dziewiętnastowiecznego nadprzyrodzoności.