Ocena:
Książka zawiera szczegółowy i osobisty opis imponującej kariery Charlesa Gardnera jako nadawcy BBC i jego doświadczeń jako pilota podczas II wojny światowej. Napisana przez jego syna, zawiera osobiste anegdoty, kontekst historyczny i elementy życia Gardnera, które nie są powszechnie znane, co czyni ją cennym wkładem w historię nadawania i lotnictwa.
Zalety:Książka jest wypełniona osobistymi szczegółami, w tym listami i notatnikami, które dają wgląd w życie i karierę Gardnera. Obejmuje ona interesujące tematy, takie jak jego pionierskie audycje, przyjaźnie z wybitnymi postaciami i przygody podczas II wojny światowej. Włączenie kontekstu historycznego i osobistych wspomnień sprawia, że książka jest atrakcyjna dla osób zainteresowanych historią nadawania, BBC, II wojną światową i lotnictwem. Książka jest dobrze skonstruowana, zawiera zdjęcia, indeks i notatki do każdego rozdziału.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że książka może przemawiać bardziej do niszowej publiczności niż do ogółu społeczeństwa, ponieważ wydaje się być uwięziona w przeszłości. Istnieje poczucie, że narracja może mniej rezonować ze współczesnymi czytelnikami, którzy bardziej koncentrują się na bieżących kwestiach niż historycznych. Ponadto, choć treść jest bogata, może nie stworzyć emocjonalnego połączenia dla wszystkich czytelników.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Battle of Britain Broadcaster: Charles Gardner, Radio Pioneer & WWII Pilot
W 1936 roku Charles Gardner dołączył do BBC jako podredaktor w dziale wiadomości. Wkrótce potem dołączył do niego Richard Dimbleby i razem stali się pierwszymi korespondentami BBC. Zajmowali się wszystkim, od katastrof statków po pożary, powodzie i naloty, a w przypadku Garnera także nowymi samolotami. Ich wyczyny stały się legendarne, a oni sami ustanowili pierwsze zasady nadawania wiadomości - uczciwości i bezstronności - które są przestrzegane do dziś.
Wraz z wybuchem wojny Charles Gardner stał się jednym z pierwszych korespondentów wojennych BBC i został wysłany do Francji, aby relacjonować działania RAF-u w ramach AASF (Advanced Air Strike Force). Przeprowadził liczne audycje, w których przeprowadzał wywiady z wieloma pilotami myśliwców po starciach z Niemcami i opowiadał o nalotach, atakach bombowych i Blitzkriegu, kiedy wszyscy zostali ewakuowani z Francji. Po powrocie do domu napisał książkę AASF, która była jedną z pierwszych opublikowanych książek na temat II wojny światowej.
Pod koniec 1940 roku został przydzielony do RAF jako pilot i latał na łodziach latających Catalina w Coastal Command. Po misjach wsparcia nad Atlantykiem, chroniąc konwoje zaopatrzeniowe z Ameryki, jego eskadra została wysłana na Cejlon, który był zagrożony przez japońską flotę. Gardner siedział za sterami, gdy jako pierwszy dostrzegł japońską flotę i zgłosił jej pozycję.
Gardner został później zwerbowany przez Lorda Mountbattena do pomocy w relacjonowaniu wyczynów brytyjskiej 14 Armii w Birmie. Zarówno nadawał, jak i składał niezliczone raporty o ich zadziwiającej odwadze w pokonywaniu Japończyków w warunkach dżungli i monsunowej pogody.
Po wojnie Gardner został korespondentem BBC w latach 1946-1953. W związku z tym stał się znany jako "Głos powietrza", będąc świadkiem i nagrywając najwspanialsze dni w historii brytyjskiego lotnictwa.
Ale być może najlepiej zostanie zapamiętany za swoją relację naocznego świadka z 1940 r. z bitwy powietrznej nad kanałem La Manche, kiedy niemieckie bombowce nurkujące bezskutecznie zaatakowały brytyjski konwój, ale zostały odpędzone przez myśliwce RAF. W tamtym czasie wywołało to ogólnokrajowe kontrowersje. Niektórzy skarżyli się, że jego komentarz "przypominał mecz piłki nożnej", a nie bitwę powietrzną, w której stawką było ludzkie życie. Transmisja ta jest często odtwarzana do dziś.