Nadawanie sensu Holokaustowi za pomocą narracji wstecznej: Strzała czasu Martina Amisa

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Making Sense of the Holocaust by Means of Backward Narration: Martin Amis's Time's Arrow

Zawartość książki:

Seminar paper from the year 2007 in the subject English Language and Literature Studies - Literature, grade: 1,0, University of Augsburg, course: Literatura i Holokaust, 12 pozycji w bibliografii, język: Angielski, abstrakt: Problem znalezienia odpowiednich sposobów przedstawienia Holokaustu prześladuje literaturę Holokaustu od czasu słynnego dictum Theodora Adorno, że po Auschwitz nie może być żadnej poezji. W rzeczywistości wyjątkowość Holokaustu rodzi poważne pytania etyczne, czy w ogóle może istnieć jakakolwiek odpowiednia reprezentacja tych potwornych wydarzeń.

Ponieważ horror Auschwitz wykracza poza ludzką wyobraźnię, problem sprowadza się do jednego pytania: Jak można wyobrazić sobie niewyobrażalne? Powieść Martina Amisa Time's Arrow or the Nature of the Offence (1991) zawiera dość śmiałą odpowiedź na to pytanie: opowiadając ją wstecz. W powieści historia nazistowskiego lekarza Odilo Unverdorbena jest opowiedziana odwrotnie, śledząc jego życie od końca do początku oczami narratora przypominającego ducha, który pojawia się w momencie jego śmierci. Ponieważ technika narracji wstecznej odróżnia Time's Arrow od niemal wszystkich innych powieści o Holokauście, w dalszej części skupię się na wykorzystaniu odwrócenia narracji w powieści do przedstawienia Holokaustu.

Będę argumentować, że technika narracji wstecznej oferuje sposób na nadanie sensu Holokaustowi i nazizmowi w ogóle, pokazując tym samym, że forma i treść powieści są ze sobą nierozerwalnie związane. Aby to zrobić, najpierw omówię niektóre z negatywnych uwag krytyków, na jakie narażona była Time's Arrow, skupiając się na problemie formy i treści.

Następnie pokażę, w jaki sposób narracja wsteczna oferuje rozwiązanie konkretnych problemów w literaturze Holokaustu i jak pomaga uniknąć niebezpieczeństwa estetyzacji Auschwitz. Następnie wskażę, że narracja wsteczna może pomóc w zrozumieniu Holokaustu.