Na zewnątrz i wewnątrz: Rasa i tożsamość w białej autobiografii jazzowej

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Outside and Inside: Race and Identity in White Jazz Autobiography

Zawartość książki:

Outside and Inside: Representations of Race and Identity in White Jazz Autobiography to pierwsze pełnowymiarowe studium kluczowych autobiografii białych muzyków jazzowych. Biali muzycy z różnych środowisk muzycznych, społecznych i ekonomicznych spoglądali na czarną muzykę i kulturę jako model, na którym kształtowali swoją tożsamość osobistą i tożsamość profesjonalnych muzyków. Ich relacje ilustrują triumfy i porażki międzyrasowego jazzu. Opisując swoje relacje z czarnoskórymi muzykami, którzy byli ich nauczycielami i rówieśnikami, biali autobiografowie jazzowi prezentują sprzeczne postawy szacunku i uprawnień oraz szacunku i niewrażliwości, które pozostają częścią białej reakcji na czarną kulturę do dnia dzisiejszego.

Outside and Inside zawiera wgląd w rozwój stylów i kultury jazzowej w miejskich mekkach dwudziestowiecznego jazzu w Nowym Orleanie, Chicago, Nowym Jorku i Los Angeles. Reva Marin analizuje autobiografie szesnastu białych męskich instrumentalistów jazzowych, w tym znanych liderów zespołów z epoki swingu Benny'ego Goodmana, Artiego Shawa i Charliego Barneta; instrumentalistów stroikowych Mezza Mezzrowa, Boba Wilbera i Buda Freemana; trębaczy Maxa Kaminsky'ego i Wingy'ego Manone; gitarzysty Steve'a Jordana; pianistów Arta Hodesa i Dona Ashera; saksofonisty Arta Peppera; gitarzysty i lidera zespołu Eddiego Condona; oraz klarnecisty w stylu nowoorleańskim Toma Sanctona.

Podczas gdy krytyczna teoria rasy wpływa na tę pracę, Marin argumentuje, że oglądanie tych tekstów po prostu przez pryzmat białego przywileju nie oddaje sprawiedliwości rodzajowi trwałych relacji z czarną muzyką i kulturą opisanych w relacjach białych autobiografów jazzowych. Autorka zarówno podkreśla wartość perspektyw wewnętrznych, jak i poddaje teksty rygorystycznej analizie, jednocześnie przyjmując ekspansywną interpretację zaangażowania białych w czarną kulturę. Marin otwiera nowe ścieżki dla badań nad relacjami rasowymi i kształtowaniem tożsamości rasowej, etnicznej i płciowej w studiach jazzowych.