Na kolanach, na stojąco: Afroamerykańscy sportowcy i walka o sprawiedliwość społeczną

Opinie czytelników

Książka „Taking a Knee, Taking a Stand” zagłębia się w skrzyżowanie praw obywatelskich i zorganizowanego sportu, pokazując, w jaki sposób sportowcy historycznie zajmowali się kwestiami społecznymi. Podkreśla aktualność tych tematów, zwłaszcza w odniesieniu do ruchu Black Lives Matter, i zapewnia kompleksowe zasoby do dalszego zgłębiania omawianych tematów.

Dobrze zbadany przegląd kwestii praw obywatelskich w sporcie, dobry kontekst historyczny, znaczenie dla obecnych ruchów, obszerne zasoby do dalszego studiowania.

Jako krótka lektura, może brakować głębi w niektórych obszarach dla tych, którzy szukają bardziej szczegółowej analizy.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Taking a Knee, Taking a Stand: African American Athletes and the Fight for Social Justice

Zawartość książki:

Historia aktywizmu i osiągnięć afroamerykańskich sportowców, od Jesse'ego Owensa, przez Serenę Williams, po Colina Kaepernicka, którzy poprzez swoją szczerość, zaangażowanie i uczciwość promowali sprawiedliwość społeczną.

Muhammad Ali odmówił walki w wojnie, którą uważał za niemoralną. Wilma Rudolph wycofała się z lekkoatletyki, by prowadzić kampanię na rzecz praw obywatelskich. Colin Kaepernick uklęknął podczas hymnu narodowego, aby zwrócić uwagę na ucisk czarnych ciał. Taking a Knee, Taking a Stand opowiada ich historie oraz historie innych wybitnych afroamerykańskich sportowców, którzy często ryzykowali swoją karierę, aby walczyć z dyskryminacją rasową i promować sprawiedliwość społeczną.

Od Jackiego Robinsona przełamującego granicę kolorów w baseballu, przez wielkiego Billa Russella z NBA siedzącego u stóp dr Martina Luthera Kinga podczas Marszu na Waszyngton w 1963 roku, po Altheę Gibson zapewniającą o swojej dominacji w tenisie w czasach, gdy wiele klubów nie pozwalało Afroamerykanom grać na swoich kortach, ta poruszająca i uroczysta historia pokazuje, jak tradycja czarnego protestu w sporcie była spójna, konieczna i organiczna, a obecny kryzys niezrozumienia i nietolerancji wymaga, aby ta tradycja była kontynuowana, gdy kraj walczy o sprawiedliwość i równość.