Na froncie wschodnim w wieku siedemnastu lat: Wspomnienia żołnierza Armii Czerwonej, 1942-1944

Opinie czytelników

Książka „On the Eastern Front at Seventeen” autorstwa Sergeya Drobyazko to szczery i osobisty pamiętnik o doświadczeniach żołnierza podczas II wojny światowej, szczegółowo opisujący surowe realia frontu wschodniego, w tym czas spędzony w niemieckiej niewoli, a ostatecznie jego przetrwanie i powrót do walki. Narracja zapewnia rzadką perspektywę i głębię emocjonalną, podkreślając brutalność obu stron konfliktu i osobiste więzi, które pomogły mu przetrwać.

Książka oferuje unikalne i wciągające spojrzenie na front wschodni, ze szczerym przedstawieniem brutalnych realiów wojny. Osobiste doświadczenia autora i emocjonalne spostrzeżenia pozwalają czytelnikom połączyć się z nim, sprawiając, że pod koniec czują się jak przyjaciele. Książka porusza rzadko spotykane tematy, takie jak przetrwanie w niemieckiej niewoli, i zapewnia poczucie bezpośredniości i chaosu odzwierciedlające doświadczenia na froncie.

Niektórym czytelnikom może być trudno śledzić sekwencje akcji, ponieważ autor opiera się wyłącznie na pamięci, a nie na danych historycznych lub informacjach archiwalnych. Takie podejście może prowadzić do nieporozumień w odniesieniu do konkretnych opisywanych wydarzeń, a chaotyczny charakter pamiętnika może umniejszać jego przejrzystość.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

On the Eastern Front at Seventeen: The Memoirs of a Red Army Soldier, 1942-1944

Zawartość książki:

To prawdziwa historia młodego żołnierza Armii Czerwonej podczas II wojny światowej, opowiedziana jego własnymi słowami. Zwerbowany do armii w wieku zaledwie siedemnastu lat, Siergiej Drobyazko został brutalnie wprowadzony do bitwy: zmuszony do wycofania się z rodzinnego miasta Krasnodar po tym, jak zostało ono podpalone przez siły niemieckie. Później Drobyazko zostaje schwytany przez Niemców i umieszczony w obozie koncentracyjnym, gdzie więźniowie są zmuszeni do jedzenia padlinożernych śmieci i kąpania ran bojowych w moczu.

Po brawurowej ucieczce z obozu ponownie rozpoczyna służbę, awansując do stopnia sierżanta w pułku piechoty. W tym czasie jest świadkiem egzekucji dezerterów i rutynowego złego traktowania niemieckich jeńców wojennych przez mściwych żołnierzy radzieckich. Po przeżyciu ataku, który zdziesiątkował jego oddział, Drobyazko prawie staje przed sądem wojennym. Poważnie ranny w 1944 roku, przekwalifikowuje się na radiooperatora, ale nigdy nie wraca na front.

W tych trzymających w napięciu wspomnieniach Drobyazko przedstawia swoje doświadczenia z wojny, tak jak się ona wokół niego toczyła. Twierdzi, że nie konsultował się z żadnymi źródłami historycznymi i polegał jedynie na własnej pamięci, co czyni tę relację głęboko osobistą. Po raz pierwszy przetłumaczona na język angielski, ta wyjątkowa relacja spodoba się czytelnikom zainteresowanym historią wojskowości.