Myślenie w języku rzeczywistości

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Thinking in the Language of Reality

Zawartość książki:

Sadr al-Dîn Qûnavî (1207-74 n.e.) odegrał kluczową rolę w rozwoju filozofii systematycznej i pośrednio przyczynił się do powstania dziedzin badań uważanych za fundamentalne dla naszej współczesnej perspektywy naukowej. Stanowił on część szerszej krytyki tradycyjnej arystotelesowskiej epistemologii, która, jak twierdzi dr Shaker, zakończyła się dwoma historycznymi „epistemologicznymi otwarciami”.

Pierwsze z nich trwało od X do XV wieku pod egidą cywilizacji islamskiej (w sensie niewyznaniowym). Drugie miało miejsce na kontynencie europejskim między XVIII a połową XX wieku. Dr Shaker porównuje te dwa okresy w swoim wstępie, identyfikując kluczowe punkty zbieżności i umieszczając Qûnavî w szerokim kontekście historycznym.

W swoim magnum opus, Kitâb icjâz al bayân, Qûnavî bierze za punkt wyjścia odwieczny problem wiedzy. Ibn Sînâ - którego Tomasz z Akwinu i łacińska scholastyka znali jako Awicennę - dowcipnie ogłosił, że człowiek nie jest w stanie prawdziwie poznać „rzeczywistości rzeczy”, a tym bardziej Boga, jedynie poprzez teoretyczne rozumowanie.

Podejmując wyzwanie, Qûnavî pokazuje, w jakich warunkach można rościć sobie prawo do takiej wiedzy. Rozwija paradygmat, który czerpie z logicznych, językowych i egzegetycznych spostrzeżeń swoich poprzedników, zwłaszcza Ibn cArabî.

Wynikająca z tego synteza, która przyjmuje rozwijającą się Księgę samoobjawienia jako źródło wszelkiej wiedzy, otwiera nieskończone możliwości oferowane przez język do mówienia i myślenia o „rzeczywistości”. Mówiąc dokładniej, konstrukcja językowa i formowanie znaczeń są zabarwione przez wymiar empiryczny, który został ukryty przed logiką formalną.