Ocena:
Książka oferuje przegląd filozofii francuskiej, szczególnie od lat 60. XX wieku, podkreślając znaczących filozofów i ich wpływy. Chociaż jest chwalona za przejrzystość i wnikliwe dyskusje, jest krytykowana za nierówną głębię i pewne postrzegane uprzedzenia w prezentacji.
Zalety:Tekst jest jasny i przystępny, zapewniając dobre wprowadzenie do złożonych idei filozoficznych. Autor skutecznie omawia wpływ niemieckich filozofów na myśl francuską i oferuje pomocne przeglądy kluczowych postaci, takich jak Hegel, Heidegger, Nietzsche, Foucault, Deleuze i Derrida. Książka wyróżnia się wciągającą narracją, która oferuje unikalny punkt widzenia na historię filozofii francuskiej.
Wady:Książka może być wyzwaniem dla czytelników początkujących w filozofii francuskiej ze względu na różne odniesienia i nazwy. Krytycy wskazują na brak głębi w niektórych dyskusjach i pominięcie ważnych postaci, takich jak kobiety-filozofki. Niektórzy czytelnicy uważają, że argumenty są zawiłe lub wtórne, a inni sugerują, że nie należy ich przypisywać początkującym. Ponadto istnieją obawy dotyczące postrzeganych uprzedzeń autora i niedocenienia w pełni wpływów Nietzscheańskich wśród omawianych filozofów.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Thinking the Impossible: French Philosophy Since 1960
Pod koniec XX wieku nastąpił niezwykły rozkwit filozofii we Francji. Praca francuskich filozofów jest szeroko zakrojona, historycznie poinformowana, często wykraczająca poza granice filozofii; są oni intelektualistami publicznymi, traktowanymi poważnie jako uczestnicy debat poza akademią.
Gary Gutting opowiada historię rozwoju wyraźnie francuskiej filozofii w ostatnich czterech dekadach XX wieku. Jego celem jest przedstawienie tego, czym było "uprawianie filozofii" we Francji, co ten rodzaj filozofowania był w stanie osiągnąć i czym różni się od filozofii analitycznej dominującej w krajach anglojęzycznych. Początkowo koncentruje się na trzech najważniejszych filozofach, którzy osiągnęli rozgłos w latach sześćdziesiątych XX wieku: Michel Foucault, Gilles Deleuze i Jacques Derrida.
Przedstawia edukacyjny i kulturowy kontekst ich pracy, jako podstawę do szczegółowego omówienia tego, jak sformułowali i zaczęli realizować swoje filozoficzne projekty w latach 60. i 70. ubiegłego wieku.
Przedstawia świeżą ocenę ich reakcji na kluczowe wpływy Hegla i Heideggera oraz napiętą relację nowego pokolenia z ich ojcem-figurą Sartre'a. Dochodzi do wniosku, że Foucault, Derrida i Deleuze mogą być postrzegani jako rozwijający swoje fundamentalne stanowiska filozoficzne w oparciu o charakterystyczne odczytania Nietzschego. Druga część książki rozważa tematy i filozofów, którzy stali się ważni w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, takich jak odrodzenie etyki w Levinasie, Derridzie i Foucault, powrót do fenomenologii i jej wykorzystanie do ożywienia doświadczenia religijnego jako tematu filozoficznego oraz nowa ontologia wydarzenia Alaina Badiou.
Wreszcie Gutting wysuwa na pierwszy plan metafilozoficzny wątek książki, zgodnie z którym francuska filozofia od lat 60. XX wieku zajmuje się przede wszystkim myśleniem niemożliwego.
