Locke's Political Thought and the Oceans: Pirates, Slaves, and Sailors
Niniejsza książka przedstawia i analizuje myśl polityczną Johna Locke'a na temat oceanów, koncentrując się na prawie i wolności na morzu. Książka analizuje Dwa traktaty o rządzie, w których Locke argumentuje, że morza są wspólną własnością wszystkich ludzi i podlegają uniwersalnym prawom naturalnym, które zakazują piractwa.
Dwa traktaty Locke'a zapewniają systematyczną teorię polityczną mórz, która przyczynia się do teorii prawa międzynarodowego i prawa morskiego, ale jego tekst nie odpowiada na praktyczne pytanie, jak skutecznie egzekwować prawo na morzu. Książka rozważa również, w jaki sposób Locke przełożył swoje teoretyczne idee na praktykę, gdy był zaangażowany w kształtowanie polityki jako członek angielskiej Rady Handlu w latach dziewięćdziesiątych XVI wieku. W Radzie Locke prowadził wojnę z piratami, proponując traktat antypiracki między głównymi państwami morskimi Europy, z powodzeniem opowiadając się za nowym angielskim prawem dotyczącym piractwa oraz wspierając rozmieszczenie angielskiej marynarki wojennej przeciwko piratom.
Wojna Locke'a przeciwko piratom była zgodna z teorią prawa naturalnego zawartą w Dwóch traktatach i pomogła zbudować angielskie imperium na lądzie i na morzu. Istnieje również spójność między teoretycznymi poglądami Locke'a na temat niewolnictwa a jego pracą w Radzie Handlu.
Jako członek Rady Locke opowiadał się za przymusową migracją i przymusową pracą dla angielskich skazańców, co jest zgodne z teorią niewolnictwa karnego zawartą w Dwóch traktatach i sugeruje, że jego teoria miała na celu usprawiedliwienie zniewolenia angielskich skazańców. Istnieją jednak napięcia między argumentami Locke'a w Dwóch traktatach a polityką przymusowej służby morskiej, którą wspierał w Radzie.
Teorie Locke'a dotyczące prawa i wolności na morzu ukształtowały jego wizję angielskiej tożsamości narodowej i wpłynęły na politykę rządu angielskiego dotyczącą niewolnictwa i piractwa.