My News for You: Poezja irlandzka 600-1200

Opinie czytelników

Książka Geoffreya Squiresa „MY NEWS for YOU: Irish poetry 600-1200” jest chwalona za ogromną siłę moralną, jasność i wnikliwość historyczną. Praca ta jest opisywana jako transformująca zarówno dla czytelników, jak i poetów, z głębią liryzmu, który angażuje się w irlandzką historię i duchowość. Obszerne notatki zapewniają bogaty kontekst kulturowy, zachęcając do głębszego zrozumienia wczesnej poezji irlandzkiej.

Książka jest chwalona za siłę moralną, przejrzystość pisania i zdolność do przekształcania czytelników. Dbałość Squiresa o szczegóły historyczne i jego zdolność do przywoływania starego irlandzkiego świata są wysoko cenione. Obszerne notatki dodają do poezji znaczący kontekst kulturowy i bibliograficzny, zwiększając zaangażowanie czytelnika. Liryczna jakość poezji jest opisywana jako oszałamiająca i piękna, dostarczająca radości i inspiracji.

Tekst może być uważany za złożony i trudny ze względu na jego modernistyczny charakter, co może stanowić wyzwanie dla niektórych czytelników. Choć Squires wykazuje pokorę wobec swoich ograniczeń, może to również wskazywać, że nie każdy czytelnik będzie czuł się w pełni przygotowany do zrozumienia wszystkich aspektów historycznych odniesień.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

My News for You: Irish Poetry 600-1200

Zawartość książki:

Wiersze przetłumaczone tutaj zostały, z jednym lub dwoma możliwymi wyjątkami, napisane między VII a XII wiekiem naszej ery, co czyni je najstarszą poezją wernakularną w Europie.

Łacina, która pojawiła się wraz z chrześcijaństwem w V wieku i przyniosła pismo, była jedynym innym językiem w grze, chociaż od czasu do czasu pojawiają się słowa zapożyczone z nordyckiego i innych języków. Naukowcy mogą z grubsza przypisać wiersze do stuleci, na podstawie zmian w składni i formach słów, ale wiele z nich, które zostały napisane wcześniej, istnieje tylko w późniejszych rękopisach.

Datowanie jest więc niebezpieczne, a my zazwyczaj nie znamy autora. Jest prawdopodobne, że jeden został napisany przez druida, sześć przez kobiety i raczej więcej przez zawodowych bardów; pozostałe są prawdopodobnie autorstwa duchownych lub skrybów.