My, elity: Dlaczego konstytucja USA służy nielicznym

Opinie czytelników

Książka jest silną krytyką reformizmu i wiary w zmianę systemu politycznego od wewnątrz. Wykorzystuje dokumenty historyczne, aby argumentować, że rząd USA jest zasadniczo antydemokratyczny. Choć chwalona za wciągający styl i przystępność, czytelnicy zauważają, że niepowiązana sekcja o prowadzeniu miejsca wydarzeń jest dziwna.

Książka jest dobrze napisana, wciągająca i skutecznie destyluje złożone materiały historyczne w przystępne spostrzeżenia. Zapewnia krytyczne spojrzenie na demokrację i Konstytucję Stanów Zjednoczonych, dzięki czemu jest cennym źródłem informacji dla nauczycieli i atrakcyjną lekturą dla każdego zainteresowanego amerykańską historią polityczną.

Niektórzy czytelnicy uznali, że włączenie niepowiązanej sekcji dotyczącej zarządzania miejscem wydarzenia było mylące i zniechęcające. Dodatkowo, książka kwestionuje konwencjonalne poglądy na demokrację, co może nie współgrać ze wszystkimi, potencjalnie zrażając niektórych czytelników.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

We the Elites: Why the US Constitution Serves the Few

Zawartość książki:

Zręczny zbiór esejów demaskujących konstytucję jako to, czym naprawdę jest - zbiorem zasad chroniących kapitalizm elit.

Napisana przez 55 najbogatszych białych mężczyzn wczesnej Ameryki i podpisana tylko przez 39 z nich, konstytucja jest świętym tekstem amerykańskiego nacjonalizmu. Powszechne postrzeganie jej jest pogrążone w bałwochwalstwie, mitach i dezinformacji - wielu Amerykanów ma opinie na temat konstytucji, ale nie ma pojęcia, co się w niej znajduje.

Niewłaściwa wiara ruchów społecznych w konstytucję jako ramy dla osiągnięcia sprawiedliwości w rzeczywistości utrudnia zmiany społeczne - nieustanne długie cykle wyborcze, rozłożone w czasie kadencje i sesje legislacyjne sprawiły, że ruchy społeczne zostały uwięzione w zbędnej pętli. Hamuje to postęp w kwestiach takich jak prawa pracownicze, zdrowie publiczne i zmiany klimatu, prowadząc Amerykanów i resztę świata w kierunku zniszczenia.

Czytanie konstytucji przez Roberta Ovetza pokazuje, że system nie jest zepsuty. Wręcz przeciwnie. Działa tak, jak został zaprojektowany.