My, dom

Oryginalny tytuł:

We, the House

Zawartość książki:

We, the House rozpoczyna się w 1878 roku w przygranicznym miasteczku Newton na prerii Kansas. Tam poobijany weteran wojny secesyjnej buduje swojej nowej żonie wymarzony dom, włoską chwałę, którą nazywa Ambleside i opowiada tę historię.

Wkrótce wczesny amerykański portret pani Simon Peale przybywa z Hartford w stanie Connecticut, aby uświetnić ścianę jadalni. Ona słyszy i widzi, co dzieje się wewnątrz domu. On widzi, co dzieje się na zewnątrz.

Każde z nich jest odizolowane i samotne, dopóki egzystencjalny krzyk portretu nie sprawi, że dom i obraz odkryją się nawzajem, Ambleside jest idealną "tabula rasa", niemal dosłownie urodzoną wczoraj, a pani Peale jest zdruzgotaną młodą wdową, skąpym profesorem łaciny, który nie żyje od 1841 roku. Jest chętna do nauczania, a Ambleside jest zapalonym uczniem.

Razem przez ponad 130 lat, poprzez życie i pokolenia "ich" rodziny, te dwa dzieła sztuki są świadkami i próbują zrozumieć panoramę amerykańskiej historii społecznej - od praw wyborczych kobiet, trzech wojen, lodówki, fotografii i wynalezienia czwórki, po instalację wodno-kanalizacyjną i elektryfikację, Dust Bowl, Depresję i Dachau, naparstnicę, miłość, która nie ośmieli się wypowiedzieć swojego imienia, piosenkę kotka i Małe kobietki. Przez dziesięciolecia rozwija się między nimi niezwykła miłość, która po cichu się pogłębia, aż pewnego dnia w 2010 roku historyk sztuki z Nowego Jorku przypadkowo widzi portret pani Peale i nagle wszystko się zmienia.