Muzyka z kości

Opinie czytelników

Bone Music Joela Peckhama to potężny zbiór poezji, który porusza tematy straty, żalu i pamięci, używając emocjonalnie rezonującego języka i unikalnej struktury, która rzuca wyzwanie typowym formom poetyckim. Dzieło jest cenione za głębię, wnikliwość i zdolność do wywoływania myśli i emocji bez popadania w melodramat.

⬤ Głęboki rezonans emocjonalny i potężna eksploracja żalu i straty.
⬤ Unikalna i niekonwencjonalna struktura poetycka, która rzuca wyzwanie normom.
⬤ Precyzyjna dykcja i żywe obrazy, które zwiększają zrozumienie.
⬤ Podnoszący na duchu i wnikliwy, oferujący poczucie uzdrowienia.
⬤ Mistrzowskie wykorzystanie porównań i efektywne opowiadanie historii.

⬤ Nie jest to lekka lektura; może być ciężka dla niektórych czytelników.
⬤ Nietypowe formatowanie może nie spodobać się tradycyjnym czytelnikom poezji.
⬤ Emocjonalna głębia może być dla niektórych przytłaczająca, ponieważ odnosi się do znaczących osobistych tragedii.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Bone Music

Zawartość książki:

Joel Peckham Bone Music robi wiele rzeczy tak dobrze: przywołuje niebieskie tony i rytmy Charliego Parkera, a improwizacje sugerowane przez „Prolog” przesuwają muzykę i rytmy, „nakładając jeden na drugi” przez całą książkę. Ale poeta jest muzykiem, waltornistą, który zawsze musi „czekać. Zastanawiając się, gdzie nadejdzie następny takt, czy nadejdzie... puls, rolka, która przywróci go do piosenki zupełnie nowej”. To ustawia scenę dla koncertu wierszy prozą, które następują, a w Bone Music czytelnik znajdzie najlepszą książkę z wierszami prozą od czasu The Bourgeois Poet Karla Shapiro z lat sześćdziesiątych. W „Wraku, w którym podróżujemy” pisze: „Świat musi nas zaskoczyć” i rzeczywiście, otrzymujemy szczegóły, jakby były to zagrane nuty, zaskoczenia. Jeśli nie są to wraki samochodów, mogą to być wraki życia i tego, co z nimi zrobić. Bone Music prowadzi nas przez takie przerywniki i nie tylko. Jak pisze Peckham w „Arrhythmia”, jest to „to, co oznacza słuchanie”, muzyka „odnajdująca w burzy harmonię, pojedyncze stuknięcie deszczu pośród wielu rytmów, cząsteczkę ciszy bijącą jak serce”.

„Wszystko, co raz dotknięte, musi nosić bliznę”, mówi Joel Peckham w »Świadku«, jednym z łamiących kości wierszy w tym genialnym zbiorze, który chwyta czytelnika za ramiona, za miednicę, z szybkim tempem, muzycznym pisaniem, które płynie we krwi. „Jak puścić pustkę, ból”, pyta Peckham w »Wraku, którym podróżujemy«. Ale nie jest to książka tylko o smutku, żalu, ale także o mądrości i regeneracji. „Będziemy iść naprzód, dopóki nie będzie za późno, by zawrócić” - pisze Peckham w »Going Sideways«. W „Przypadku zagrożenia” mówi o „rozpadaniu się, które może być odgłosem pękania lub innego rodzaju otwarciem przestrzeni, którą tworzymy i w której wciąż możemy sięgać”. Bone Music to przewodnik przetrwania, niezbędna książka na nasze czasy i na czasy, które nadejdą.

--Wendy Barker, autorka Gloss