Muzyka, seksualność i oświecenie w operach Mozarta Figaro, Don Giovanni i Cos Fan Tutte

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Music, Sexuality and the Enlightenment in Mozart's Figaro, Don Giovanni and Cos Fan Tutte

Zawartość książki:

Music, Sexuality and the Enlightenment wyjaśnia, w jaki sposób muzyka Mozarta do Le nozze di Figaro, Don Giovanni i CosA fan tutte "brzmi" intencjami postaci Da Pontego i ich wzajemnymi relacjami.

Mozart, poprzez nieskończenie generatywną i piękną logikę zasady sonatowej, nie tylko zinterpretował charakterystyki Da Pontego, ale nadał im czasowe, muzyczne formy. Analityczna interpretacja tych form muzycznych przez Charlesa Forda dotyczy procesów i struktur w szczegółach i na poziomach średnio- i długoterminowych.

Zajmuje się muzyką szerokiej gamy arii i zespołów, a także opracowuje oryginalne sposoby interpretacji dwóch w dużej mierze pomijanych gatunków operowych - recytatywu secco i finału. Co więcej, Ford przedstawia nową metodę, dzięki której można bezpośrednio powiązać szczegóły muzyczne z koncepcjami filozoficznymi, a tym samym muzykę oper z wewnętrznie sprzecznym myśleniem europejskiego Oświecenia. Wiąże się to z uważną lekturą osiemnastowiecznych koncepcji "człowieka" i natury, "ja" i "innego", moralności i transgresji oraz tożsamości płciowych i seksualności, ze szczególnym uwzględnieniem współczesnych pisarzy, zwłaszcza Goethego, Kanta, Laclosa, Rousseau, Sade'a, Schillera, Sterne'a i Wollstonecraft.

Końcowa dyskusja na temat domniemanej przyszłości oper dowodzi, że ich podzielone seksualności, które są tymi z Oświecenia jako całości, ukształtowały nasze własne niekwestionowane założenia dotyczące różnic płciowych i seksualności. To, wraz z elegancką i wymowną precyzją muzyki Mozarta, jest powodem, dla którego Figaro, Giovanni i CosA nadal zachowują swoją żywotną bezpośredniość dla dzisiejszych widzów.