Muzyka, mózg i ekstaza: jak muzyka porywa naszą wyobraźnię

Opinie czytelników

Książka „Music, the Brain, and Ecstasy” autorstwa Roberta Jourdaina jest wysoko ceniona za szczegółową eksplorację związku między muzyką a mózgiem, oferując wgląd, który jest zarówno wciągający, jak i edukacyjny. Styl pisania jest znany ze swojej przejrzystości i poetyckiej jakości, dzięki czemu złożone koncepcje są przystępne. Jednak niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest gęsta i czasami stronnicza, szczególnie w krytyce muzyki współczesnej w porównaniu z kompozycjami klasycznymi.

⬤ Wspaniała szczegółowość i organizacja, dzięki czemu jest dostępna dla wszystkich poziomów studiów.
⬤ Wciągające i kompleksowe spojrzenie na to, jak muzyka wpływa na mózg.
⬤ Pięknie napisana, z mieszanką poetyckiego języka i humoru.
⬤ Oferuje równowagę między nauką a historycznymi anegdotami, dzięki czemu jest bogata i intrygująca.
⬤ Polecana dla osób z doświadczeniem w muzyce lub neuronauce.

⬤ Może być gęsta i techniczna, co może być wyzwaniem dla zwykłych czytelników.
⬤ Pewne powtórzenia w terminologii, w szczególności użycie „hierarchii”.
⬤ Stronnicze poglądy na temat współczesnej muzyki, potencjalnie ograniczające atrakcyjność książki.
⬤ Niektóre sekcje mogą wydawać się zbyt długie i przeciągnięte, powodując utratę koncentracji.
⬤ Problemy z oprawą fizyczną zgłaszane przez niektórych czytelników.

(na podstawie 96 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Music, the Brain, and Ecstasy: How Music Captures Our Imagination

Zawartość książki:

Co sprawia, że odległe zawodzenie oboju jest piękne? Dlaczego niektóre rodzaje muzyki wprawiają nas w ekstazę, a inne nie? Jak muzyka może mieć sens dla ucha i mózgu wyewoluowanego do wykrywania zbliżającego się lwa lub śledzenia niczego niepodejrzewającej gazeli? Lirycznie przeplatając odkrycia z dziedziny nauki, psychologii, teorii muzyki, paleontologii i filozofii, Robert Jourdian błyskotliwie bada, dlaczego muzyka przemawia do nas w sposób, w jaki słowa nie mogą i dlaczego tworzymy z nią tak silne więzi. W jasnym, zrozumiałym języku Jourdian fachowo prowadzi czytelnika przez kontinuum muzycznego doświadczenia: dźwięk, ton, melodię, harmonię, rytm, kompozycję, wykonanie, słuchanie, zrozumienie - i wreszcie ekstazę. Po drodze fascynująca obsada postaci ożywia narrację Jourdiana: „idioci sawanci”, którzy pochłaniają całe utwory za jednym przesłuchaniem, kompozytorzy, którzy mają halucynacje całych kompozycji, medium, który twierdzi, że dyktuje od dawno zmarłych kompozytorów, oraz ofiary uszkodzenia mózgu, które mogą się poruszać tylko wtedy, gdy słyszą muzykę. Oto książka, która zabawi, poinformuje i pobudzi każdego, kto kocha muzykę - i sprawi, że pomyśli o swoim ulubionym utworze w zaskakujący nowy sposób. Co sprawia, że odległe zawodzenie oboju jest piękne? Dlaczego niektóre rodzaje muzyki doprowadzają nas do ekstazy, a inne nie? Jak muzyka może mieć sens dla ucha i mózgu wyewoluowanego do wykrywania zbliżającego się lwa lub śledzenia niczego niepodejrzewającej gazeli?

Lirycznie przeplatając odkrycia z dziedziny nauki, psychologii, teorii muzyki, paleontologii i filozofii, Robert Jourdian błyskotliwie bada, dlaczego muzyka przemawia do nas w sposób, w jaki słowa nie mogą i dlaczego tworzymy z nią tak silne więzi.

W jasnym, zrozumiałym języku Jourdian fachowo prowadzi czytelnika przez kontinuum muzycznego doświadczenia: dźwięk, ton, melodię, harmonię, rytm, kompozycję, wykonanie, słuchanie, zrozumienie - i wreszcie ekstazę. Po drodze fascynująca obsada postaci ożywia narrację Jourdiana: idioci sawanci, którzy pochłaniają całe utwory za jednym przesłuchaniem, kompozytorzy, którzy mają halucynacje całych kompozycji, medium, który twierdzi, że dyktuje od dawno zmarłych kompozytorów, oraz ofiary uszkodzenia mózgu, które mogą się poruszać tylko wtedy, gdy słyszą muzykę. Oto książka, która zabawi, poinformuje i pobudzi każdego, kto kocha muzykę - i sprawi, że pomyśli o swojej ulubionej piosence w zaskakujący nowy sposób.