Muzyka dla mieszanych gustów: Styl, gatunek i znaczenie w utworach instrumentalnych Telemanna

Opinie czytelników

Książka oferuje kompleksowe i szczegółowe badanie muzyki instrumentalnej Telemanna, wypełniając znaczącą lukę w literaturze muzycznej. Chociaż jest bogata w przykłady i spostrzeżenia na temat jego dzieł, jest również techniczna i gęsta, co czyni ją wyzwaniem dla zwykłych czytelników lub osób spoza poważnego środowiska muzycznego.

⬤ Dogłębna analiza muzyki Telemanna, bogata w przykłady
⬤ wypełnia lukę w literaturze
⬤ przyjemne spostrzeżenia z perspektywy autora
⬤ szczegółowa i naukowa, ale czytelna dla osób z pewnym doświadczeniem.

⬤ Gęsta i techniczna proza ze skomplikowaną terminologią
⬤ nieadekwatny glosariusz dla laików
⬤ może być zbyt trudna dla zwykłych muzyków lub poważnych amatorów bez silnego zaplecza teorii muzyki.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Music for a Mixed Taste: Style, Genre, and Meaning in Telemann's Instrumental Works

Zawartość książki:

Georg Philipp Telemann dał nam jedną z najbogatszych spuścizn muzyki instrumentalnej z XVIII wieku. Jego koncerty, sonaty i suity, choć uważane za ostateczny wkład w gatunek za jego życia, były następnie praktycznie ignorowane przez prawie dwa stulecia po jego śmierci.

Mimo to utwory te są obecnie jednymi z najpopularniejszych w barokowym repertuarze. W Music for a Mixed Taste Steven Zohn analizuje muzykę Telemanna z perspektywy stylistycznej, gatunkowej i kulturowej. Bada kosmopolityczny mieszany gust kompozytora - mieszankę francuskiego, włoskiego, angielskiego i polskiego stylu narodowego - oraz jego pomysłowe rozszerzenie tej koncepcji na mieszanki starego (późnego baroku) i nowego (galant) stylu.

Telemann miał równie niezwykłe zamiłowanie do łączenia stylów, czego przykładem jest jego pionierska rola w tworzeniu hybrydowych typów, takich jak sonata w stylu koncertowym (Sonate auf Concertenart) i uwertura-site z instrumentem solowym (Concert en. Ouverture).

Zohn bada pozamuzyczne znaczenia charakterystycznych uwertur Telemanna, które zawierają opisowe teksty kojarzące je z literaturą, medycyną, polityką, religią i światem przyrody, i które działały jako nośniki przenikliwego poczucia humoru muzycznego kompozytora. Następnie Zohn bada bezprecedensowe przedsięwzięcie Telemanna polegające na samodzielnym publikowaniu w Hamburgu i rzuca światło na wcześniej nierozpoznane zapożyczenia J.S.

Bacha z koncertu Telemanna. Music for a Mixed Taste ujawnia ponadto, w jaki sposób styl poloneza Telemanna generuje muzyczne i społeczne znaczenia poprzez ponadczasowe opozycje Orient-Occident, miejskie-wiejskie i poważne-komiczne.