Muzeum nienoszonych butów

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Museum of Unwearable Shoes

Zawartość książki:

Poezja Twaronite śpiewa głosem Muzy, czy to w potężnych, marzycielskich wierszach o pisaniu, czy o życiowych zmaganiach. Wyraźna miłość do słów koi czytelnika, czasami w kilku słowach, innym razem w wierszach obejmujących całe życie.

Linda D. Addison, wielokrotnie nagradzana poetka i autorka książki „How to Recognize a Demon Has Become Your Friend” oraz laureatka nagrody Stowarzyszenia Pisarzy Horrorów za całokształt twórczości.

Wiersze Gene'a o everymanie w dzisiejszej Ameryce oferują przemyślany i często przejmujący wgląd w to, kim jesteśmy jako społeczeństwo i jako jednostki. Jego wiersze nie przedstawiają bohaterów ze wzniosłymi celami, ale kupujących w centrum handlowym lub uczniów w klasie, dla których „przetrwanie kolejnego dnia (może być) ich jedyną historią”. Być może jego własne słowa mówią o tym najlepiej, gdy po raz kolejny podsłuchuje rozmowy w autobusie miejskim: „ich słowa są jak otwarte okna do sekretnych salonów”, a jego wiersze zapraszają nas, abyśmy weszli razem z nim „przez to okno, usiedli w przytulnym fotelu w salonie (i) posłuchali kogoś nowego”. ”

Susan Shell Winston Redaktor w NewMyths.com Autor, Singer of Norgondy

„Większość słów żyje skromnie” to wers z jednego z przemyślanych wierszy Gene'a, ale zanim dojdziemy do tego zrozumienia, zostajemy uraczeni medytacjami na temat czasu, które przemawiają do nas ciężko zdobytą mądrością. Wciąż jednak pojawiają się pytania, a autor zabiera nas w „niekończący się stan bycia//i niebycia”, do miejsca, w którym „słowa są jak//otwarte okna do//sekretnych salonów”. „Metafory są przystępne, a obserwacje mogą być naszymi własnymi, gdy spoglądamy wstecz na nasze życie. Wiersze wyrywają nas z naszego skromnego życia i pozwalają nam docenić to, co nas łączy.

Carol Christy White, magister kreatywnego pisania/poezji, prezes Arizona State Poetry Society 2018