Mussolini i jego generałowie

Opinie czytelników

Książka zawiera kompleksową analizę polityki wojskowej faszystowskich Włoch przed II wojną światową, szczegółowo opisując interakcje między Mussolinim, dowództwem wojskowym i wyzwaniami, przed którymi stanęli. Chociaż oferuje cenne spostrzeżenia i dokładne badania, wielu czytelników uważa ją za gęstą, suchą i źle zredagowaną, co umniejsza ogólne zrozumienie i przyjemność.

⬤ Dogłębna analiza przygotowań wojskowych i polityki we Włoszech pod rządami Mussoliniego.
⬤ Odnosi się do różnych mitologii otaczających włoską armię.
⬤ Dostarcza cennych spostrzeżeń na temat wzajemnych zależności między decyzjami wojskowymi, dyplomacją i ograniczeniami zasobów.
⬤ Bogata bibliografia i znaczące badania wspierające narrację.

⬤ Gęsty, akademicki styl pisania, który niektórzy czytelnicy uznają za nużący.
⬤ Brak pomocy wizualnych i ilustracji jak na tak długą książkę.
⬤ Liczne błędy typograficzne i formatowania, które utrudniają czytanie.
⬤ Sporadyczne niezręczne konstrukcje zdań i problemy z prezentacją, które zaciemniają ważne punkty.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Mussolini and his Generals

Zawartość książki:

Jest to pierwsze autorytatywne studium włoskich sił zbrojnych i relacji między polityką wojskową i zagraniczną faszystowskich Włoch od dojścia Mussoliniego do władzy w 1922 roku do katastrofalnej klęski w 1940 roku.

Korzystając z obszernych nowych badań, John Gooch bada naturę i rozwój trzech sił zbrojnych, ich relacje z Mussolinim oraz wpływ jego polityki i dowództwa, rozwój myśli operacyjnej i strategicznej, a także rozmieszczenie i użycie siły w Libii, Abisynii i Hiszpanii. Podkreśla on długoterminowe cele ekspansjonistyczne Mussoliniego i wyjaśnia, w jaki sposób reagował on na strukturalne naciski systemu międzynarodowego i warunkowe naciski wydarzeń.

Ten przekonujący opis pokazuje, że podczas gdy Mussolini ponosił ostateczną odpowiedzialność za fatalne przystąpienie Włoch do II wojny światowej, jego generałowie i admirałowie ponosili część winy za porażkę poprzez politykę, która zbyt często opierała się na irracjonalności i niekompetencji.