Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Music Hall and Modernity: The Late-Victorian Discovery of Popular Culture
Późnowiktoriańskie odkrycie music hallu przez angielskich intelektualistów wyznacza kluczowy moment w historii kultury popularnej. Music Hall and Modernity pokazuje, w jaki sposób pionierscy krytycy kultury, tacy jak Arthur Symons i Elizabeth Robins Pennell, wykorzystali music hall do zabezpieczenia i promowania swojej profesjonalnej tożsamości jako strażników smaku i narodowego dobrobytu. Ci społeczni arbitrzy byli jednocześnie wielbicielami spontanicznej kultury „ludu”.
Badając fikcję Waltera Besanta, Halla Caine'a i Henry'ego Nevinsona, krytykę występów Williama Archera i Maxa Beerbohma oraz późnowiktoriańskie kontrowersje dotyczące filantropii i reform moralnych, badacz Barry Faulk argumentuje, że dyskurs na temat rozrywki w music-hallu pomógł skonsolidować tożsamość i gusta wyłaniającej się klasy zawodowej. Krytycy i pisarze legitymizowali i oczyszczali music-hall, jednocześnie pozwalając na negocjowanie kwestii klasy, szacunku i upodmiotowienia.
Music Hall and Modernity oferuje złożone spojrzenie na nową kulturę masową klasy średniej późnowiktoriańskiego Londynu i przyczynia się do rozwoju badań nad dziewiętnastowiecznym urbanizmem. Książka zainteresuje również badaczy zajmujących się pojawieniem się profesjonalnej klasy menedżerskiej i genealogią studiów kulturowych.