Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia kompleksowy historyczny opis posiadania i używania broni palnej przez czarnoskórych Amerykanów jako środka samoobrony, szczególnie w kontekście ruchu na rzecz praw obywatelskich i walki z uciskiem. Podkreśla narrację często pomijaną w dyskusjach głównego nurtu, pokazując, że posiadanie broni jest częścią doświadczenia Czarnych w Ameryce.
Zalety:⬤ Dokładne badania historyczne na temat posiadania broni przez czarnoskórych i jej roli w samoobronie.
⬤ Podważa popularne narracje na temat czarnoskórych Amerykanów i broni palnej.
⬤ Angażuje się w złożoność praw obywatelskich, ujawniając bogatą historię oporu.
⬤ Podnosi świadomość na temat tego, w jaki sposób historyczne przepisy dotyczące kontroli broni były wymierzone w mniejszości.
⬤ Zapewnia zniuansowane spojrzenie na wzajemne oddziaływanie między niestosowaniem przemocy a samoobroną w ramach praw obywatelskich.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uznali początkowe rozdziały za emocjonalnie płaskie i mniej wciągające.
⬤ Styl pisania został opisany jako nieco nużący lub nudny, wymagający wysiłku podczas czytania.
⬤ Książka może być zbyt postępowa w tonie dla niektórych konserwatywnych czytelników.
⬤ Czasami może się wydawać, że przyćmiewa ona pokojowe aspekty ruchu na rzecz praw obywatelskich.
(na podstawie 67 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Negroes and the Gun: The Black Tradition of Arms
Zawartość książki:
Opisując niedocenianą czarną tradycję noszenia broni w celu samoobrony, książka ta przedstawia szereg przykładów sięgających czasów sprzed wojny secesyjnej, które pokazują gotowość Afroamerykanów i Afroamerykanek do używania broni palnej, gdy jest to konieczne do obrony ich rodzin i społeczności.
Od rady Fredericka Douglassa, by mieć pod ręką "dobry rewolwer" jako obronę przed łowcami niewolników, po zbrojną samoobronę czarnych z Monroe w Karolinie Północnej przed KKK, opisaną w kronice Roberta Williamsa Negroes with Guns, jasne jest, że posiadanie broni palnej było powszechne w czarnej społeczności. Nicholas Johnson wskazuje, że historia ta została zatopiona, ponieważ trudno ją pogodzić z dominującą narracją o niestosowaniu przemocy w erze praw obywatelskich.
Jego książka rozwiązuje jednak to napięcie, pokazując, w jaki sposób czarna tradycja broni utrzymywała i wymagała krytycznego rozróżnienia między prywatną samoobroną a przemocą polityczną. Johnson zajmuje się również nieuniknioną kwestią młodych czarnoskórych mężczyzn z bronią i żniwem, jakie przemoc z użyciem broni palnej zbiera na wielu mieszkańcach śródmieścia. Pokazuje, jak skomplikowana jest ta kwestia, podkreślając zaskakującą różnorodność poglądów na posiadanie broni w czarnej społeczności.
W rzeczywistości niedawne potwierdzenie przez Sąd Najwyższy prawa do noszenia broni wynikało ze spraw prowadzonych przez czarnoskórych powodów. Zaskakująca i pouczająca, ta dobrze zbadana książka obala wiele podstawowych założeń konwencjonalnej mądrości na temat broni i czarnej walki o wolność.
