Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Las mujeres Weyward” otrzymuje w przeważającej mierze pozytywne recenzje, podkreślające jej piękną fabułę, silne motywy kobiecej siły i dobrze rozwinięte postacie przeplatające się w różnych liniach czasowych. Czytelnicy uważają ją za wciągającą i inspirującą, doceniając związek z naturą i siłę przodków. Niektórzy jednak wspominają o problemach z tempem i przewidywalnością w niektórych częściach historii.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i wciągająca
⬤ silne motywy kobiecej siły
⬤ pięknie połączone linie czasowe
⬤ inspirujące postacie
⬤ szybka i łatwa lektura
⬤ doskonały rozwój postaci.
Wady:⬤ Pewne problemy z tempem
⬤ części historii są postrzegane jako przewidywalne
⬤ niektóre sekcje wydają się powtarzalne lub niepotrzebnie długie.
(na podstawie 20 opinii czytelników)
Zawartość książki:
„Próbowali nas zamknąć. Ale kobieta Weyward ma w sobie dziką naturę. Nikt nas nie będzie kontrolował”.
2019: Kate opuszcza Londyn i porzuca wszystko, by przeprowadzić się do domku w Weyward, który odziedziczyła po swojej ciotce. Dzięki wodospadom porośniętym bluszczem i zaniedbanemu ogrodowi domek jest jak świat z dala od znęcającej się nad nią pary. Kate zaczyna jednak podejrzewać, że w fundamentach tego miejsca czai się tajemnica, skrywana od czasów polowań na czarownice w XVII wieku.
1619: Altha staje przed sądem za zabójstwo wiejskiego rolnika. W dzieciństwie matka nauczyła ją magii opartej na głębokiej znajomości świata przyrody. Ale osobliwe kobiety zawsze były uważane za niebezpieczne, a kiedy pojawiają się dowody na jej czary, wie, że będzie potrzebować wszystkich swoich mocy, aby zachować wolność.
1942: W środku II wojny światowej Violet zostaje uwięziona w dużej posiadłości swojej rodziny. Uwięziona przez konwencje społeczne, tęskni za dwiema rzeczami: edukacją, którą otrzymuje jej brat i jej dawno zmarłą matką, o której mówi się, że oszalała przed śmiercią. Jedynym śladem po niej jest medalion z literą W i słowem „Weyward” wygrawerowanym na boazerii jej pokoju.
