Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest uważana za ważny wkład w literaturę dotyczącą kapelaństwa podczas pierwszej wojny światowej, oferując wgląd w doświadczenia i wyzwania, przed którymi stanęli kapelani różnych wyznań. Analizuje ewolucję kapelaństwa pośród złożoności różnorodności religijnej w Wielkiej Brytanii i samej wojny.
Zalety:Czytelnicy chwalili książkę za jej doskonały stan po dostarczeniu, dostarczanie cennych historycznych spostrzeżeń na temat kapelanów I wojny światowej, dobrze zapakowaną dostawę i unikalne spojrzenie na doświadczenia kapelanów. Zauważono, że jest to rzadkie znalezisko w swoim obszarze tematycznym, co czyni ją pożądaną lekturą dla entuzjastów historii.
Wady:W recenzjach nie wymieniono żadnych istotnych wad.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Muddling Through - The Organisation of British Army Chaplaincy in World War One
Zawartość książki:
Nominowany do nagrody Royal Historical Society Whitfield Book Prize 2013 Nominowany do nagrody SAHR Templer Medal 2013 Podobnie jak w przypadku wielu innych aspektów brytyjskiej armii, wybuch pierwszej wojny światowej zapoczątkował proces zmian, który miał zaowocować radykalnie odmienną opieką kapelańską po zakończeniu wojny. Nic nie było proste w przypadku kapelanów, ponieważ wiele kościołów zaangażowało się w armię, wiele z nich po raz pierwszy.
Struktura ta była pod presją już przed wojną, a Kościół katolicki nalegał na nowe zasady dotyczące kapelanów w pierwszej dekadzie XX wieku. Utworzenie Sił Terytorialnych dodało nowy wymiar po 1907 roku, wprowadzając nowych graczy, w tym społeczność żydowską. Kapelani ci zakwestionowali tradycyjną posługę regularnych kapelanów opartą na Kościele Garnizonowym.
Książka analizuje niejasny stan kapelaństwa w sierpniu 1914 r.
i przygląda się, w jaki sposób kapelani zostali zmobilizowani. Następnie analizuje, w jaki sposób zmiany organizacyjne były często wynikiem nacisków ze strony różnych kościołów.
Jednostronna decyzja Kościoła Anglii z lipca 1915 r. o opuszczeniu jednolitej administracji we Francji, która istniała od sierpnia 1914 r., jest analizowana w świetle dostępności odpowiedniego tomu pamiętników biskupa Gwynne'a, kluczowego uczestnika zmiany. Rozdziały dotyczą również doświadczeń innych sił cesarskich i ofiar poniesionych przez kapelanów.
Wszystkie one świadczą o oczekiwaniach, jakie różne grupy miały wobec kapelanów wojskowych. Często zapomina się, że dwóch kapelanów zostało schwytanych podczas odwrotu spod Mons w 1914 roku. Przez całą wojnę nigdy nie byli daleko od walk.
Doświadczenia wojenne oznaczały, że przedwojenna struktura wymagała reformy. Ostatni rozdział przygląda się strukturze, która została utworzona w 1920 roku, a następnie przetrwała praktycznie niezmieniona do 2004 roku.
Duszpasterstwo wojskowe zawsze było mieszanką Kościoła, armii i państwa. Takie połączenie nieuchronnie prowadziło do zamieszania. Nic dziwnego, że jednym z tematów był powstały w ten sposób bałagan.
Mimo to kapelani wojskowi zakończyli wojnę ze znacznie wyższym profilem niż w 1914 roku.
Zostało to docenione poprzez dodanie słowa "Royal" do nazwy RAChD. Anglikanie, katolicy, prezbiterianie, metodyści i inne grupy wyznaniowe, a także historycy wojskowości uznają tę książkę za interesującą, ponieważ obala ona wiele mitów i umieszcza kapelaństwo w szerszym kontekście.
