Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia przekonujący argument na rzecz Amelii Bassano Lanier jako prawdziwej autorki dzieł przypisywanych Williamowi Szekspirowi, zapewniając bogaty kontekst XVI i XVII-wiecznego Londynu i badając luki w tradycyjnej szekspirowskiej nauce. Chociaż treść jest dobrze zbadana i prowokuje do myślenia, czytelnicy często zwracali uwagę na problemy związane z małym rozmiarem druku, co pogorszyło ich ogólne wrażenia z lektury.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana i przedstawia przekonujące argumenty na rzecz Amelii Bassano Lanier jako prawdziwej autorki dzieł Szekspira. Oferuje wnikliwy kontekst historyczny i przekonująco argumentuje na temat wiedzy posiadanej przez Lanier, która jest zgodna ze sztukami. Wielu czytelników uznało dyskusje za wciągające i doceniło świeże spojrzenie na debatę na temat autorstwa.
Wady:W wielu recenzjach zwracano uwagę na niewielki rozmiar czcionki w wydaniu papierowym, co utrudniało czytanie, powodując zmęczenie oczu u kilku czytelników. Dodatkowo, niektórzy uważali, że styl pisania autora był powtarzalny i zbyt szczegółowy, przez co czasami lektura była nużąca. Kilka osób zauważyło, że książka wygląda bardziej jak raport naukowy niż przystępny materiał do czytania dla przeciętnej osoby.
(na podstawie 49 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Shakespeare's Dark Lady: Amelia Bassano Lanier the Woman Behind Shakespeare's Plays?
Zawartość książki:
Amelia Bassano urodziła się w 1569 roku w rodzinie weneckich Żydów, którzy byli nadwornymi muzykami królowej Elżbiety I.
W wieku około trzynastu lat została kochanką pięćdziesięciosześcioletniego lorda Hunsdona, rzekomego syna Henryka VIII i Marii Boleyn. Jako Lord Szambelan, Hunsdon był odpowiedzialny za angielski teatr i został patronem zespołu, który wystawiał sztuki Szekspira.
Amelia mieszkała z nim przez dekadę, podczas której miała również romans z dramaturgiem Christopherem Marlowe. Kiedy zaszła w ciążę, Amelia została wygnana z dworu i pojawiła się jako tajemnicza „mroczna dama” w sonetach Szekspira. W wieku czterdziestu dwóch lat stała się pierwszą kobietą, która opublikowała książkę z oryginalną poezją, wykorzystującą cechy językowe przypominające późniejsze sztuki Szekspira.
Amelia zmarła w biedzie w 1645 roku. Opierając się na bogatych dowodach z dokumentów, ta kontrowersyjna i prowokująca książka łączy historię Tudorów, feminizm i badania nad Szekspirem, aby wykazać, że Amelia Bassano była we wszystkich właściwych miejscach i miała odpowiednią wiedzę, umiejętności i kontakty, aby stworzyć kanon Szekspira.
