Mr Fortune's Maggot

Opinie czytelników

Recenzje „Mr. Fortune's Maggot” podkreślają piękno i złożoność prozy Sylvii Townsend Warner, a także głębokie tematy kulturowego niezrozumienia i samorealizacji w tej historii. Czytelnicy są urzeczeni lirycznym pisarstwem i odkrywaniem podróży głównego bohatera, pana Fortune'a, na odległą wyspę Pacyfiku, gdzie musi zmierzyć się z ograniczeniami swoich przekonań i wartościami rdzennej ludności, którą napotyka.

⬤ Piękna i złożona proza, która jest wciągająca i poetycka.
⬤ Głębokie tematy, które prowokują do myślenia o kulturowych nieporozumieniach i osobistych przekonaniach.
⬤ Silny rozwój postaci, szczególnie w relacji między panem Fortune i Lueli.
⬤ sugestywne opisy życia na wyspie na Pacyfiku, ukazujące radość i współczucie jej mieszkańców.
⬤ Wielu czytelników doceniło liryczną jakość pisania.

⬤ Niektórzy mogą uznać narrację za dziwną lub trudną, odzwierciedlającą różnice kulturowe.
⬤ Tragiczne elementy tej historii, szczególnie w odniesieniu do uświadomienia sobie porażki pana Fortune'a w nawróceniu i nawiązaniu kontaktu z mieszkańcami wyspy, mogą być przygnębiające dla niektórych czytelników.
⬤ Gęstość i złożoność książki może wymagać uważnej lektury i refleksji, co może być wyzwaniem dla tych, którzy szukają lżejszej rozrywki.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Zawartość książki:

„Dowcipny, poetycki, jasnowidzący” John Updike.

Wielebny Timothy Fortune, były urzędnik oddziału Lloyds Bank w Hornsey, odnalazł swoje powołanie: nawrócić mieszkańców odległej tropikalnej wyspy Fanua na chrześcijaństwo. Nawet gdy wszyscy, z wyjątkiem młodego chłopca o imieniu Lueli, pozostają obojętni na jego kazania, dobry nastrój pana Fortune'a nie może zostać osłabiony - aż do pewnego dnia, gdy jego wiara zostaje wystawiona na straszliwą próbę.

„Ta zadziwiająca opowieść jest niezwykle poruszająca” Gillian Beer, New Statesman.

„Oryginalna, elegancka i hipnotycznie dziwna” Miranda Seymour, The New York Times.

„Sylvia Townsend Warner śledzi psychologię tej historii z piękną dokładnością” John Carey.