Możemy być bohaterami: Historia ocalałego

Opinie czytelników

Książka wspomnieniowa „We Can Be Heroes” autorstwa Paula Burstona spotkała się z niezwykle pozytywnymi opiniami ze względu na wciągającą narrację, emocjonalną głębię i wnikliwą refleksję na temat doświadczeń osób LGBTQ+ w Wielkiej Brytanii, szczególnie podczas kryzysu związanego z AIDS w latach 80. i 90. ubiegłego wieku. Recenzenci podkreślają surową szczerość autora, humor oraz historyczne i kulturowe znaczenie wplecione w całą historię. Jednak niektórzy krytycy wspominają, że pamiętnik może być przytłaczający ze względu na ciężką tematykę i sporadyczne wymienianie nazwisk.

⬤ Wciągający i absorbujący styl pisania, który przyciąga czytelników.
⬤ Oferuje przejmujący i osobisty wgląd w zmagania społeczności LGBTQ+ podczas kryzysu związanego z AIDS.
⬤ Łączy humor z poważnym komentarzem, czyniąc go zarówno edukacyjnym, jak i rozrywkowym.
⬤ Bogata w odniesienia historyczne i kulturowe, zapewniająca oś czasu ruchu na rzecz praw gejów w Wielkiej Brytanii.
⬤ Wrażliwość i szczerość Burstona w odniesieniu do jego osobistych zmagań rezonują z wieloma czytelnikami.
⬤ Celebruje odporność i aktywizm, służąc jako inspirująca historia nadziei i odwagi.

⬤ Ciężka tematyka może być trudna do strawienia dla niektórych czytelników.
⬤ Niektórzy uznali, że czasami nadmierne wymienianie nazwisk odciąga uwagę od głównej narracji.
⬤ Niektóre odniesienia do celebrytów i ikon kultury mogą nie trafić do wszystkich czytelników.
⬤ Intensywność emocjonalna może prowadzić do momentów dyskomfortu ze względu na surowe realia doświadczeń Burstona.

(na podstawie 85 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

We Can Be Heroes: A Survivor's Story

Zawartość książki:

Aktywista. Dziennikarz.

Ocalały. Podróż jednego człowieka od uprzedzeń do dumy. Paul Burston nie zawsze był kultowym głosem LGBTQ+ w Londynie, którym jest dzisiaj.

Paul ujawnił się w połowie lat 80-tych, kiedy "gej" wciąż wydawał się brudnym słowem, zwłaszcza w małym walijskim miasteczku, w którym dorastał.

Przeprowadził się do Londynu z nadzieją na szczęśliwsze życie, tylko po to, by z przerażeniem obserwować, jak jego nowo odnaleziona społeczność została zdziesiątkowana przez AIDS. Ale nawet w głębi swojego smutku Paul przysiągł, że nigdy nie przestanie walczyć w imieniu swoich młodych przyjaciół, których życie zostało tragicznie przerwane.

Obietnicy tej dotrzymuje do dziś. Jako aktywista szturmował Izbę Gmin podczas debaty na temat wieku przyzwolenia. Jako dziennikarz upominał się o prawa społeczności w czasach homofobii tabloidów i nierówności prawnych.

Jako powieściopisarz ufundował przełomową nagrodę Polari. Ale jego styl życia skrywał mroczny sekret, a demony Paula - wstyd, trauma, żal - prześladowały go na każdym rogu. Próbując je uciszyć, zaczął stosować samoleczenie.

Od prawie utonięcia w wieku osiemnastu lat do prawie śmiertelnego przedawkowania w wieku trzydziestu ośmiu lat, jest to historia Paula o tym, co wydarzyło się w ciągu dwudziestu lat i jak wyrzeźbił życie, które jego nastoletnie ja ledwo mogło sobie wyobrazić. Emocjonalny, ale często dowcipny, We Can Be Heroes to pouczający pamiętnik z lat osiemdziesiątych, dziewięćdziesiątych i dziewięćdziesiątych od geja, który dopiero co je przeżył.