Ocena:
Książka stanowi nostalgiczne spojrzenie na wczesne dni rock and rolla i rhythm and bluesa, szczególnie atrakcyjne dla tych, którzy dorastali w latach 50-tych. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali ją za ciepłą i autentyczną relację, inni uważali, że brakuje jej głębi i jest zbyt krótka w stosunku do ceny.
Zalety:⬤ Autentyczna relacja z początków rock and rolla
⬤ przyjemna dla fanów muzyki lat 50
⬤ niektórzy czytelnicy uznali ją za świetną lekturę.
⬤ Za krótka jak na swoją cenę
⬤ za mało nowych informacji dla niektórych czytelników
⬤ nadmiar nieciekawych treści
⬤ błędy edycyjne.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Maybe: My Memoir (An Original Member of the Chantels)
Maybe: My Memoir (One Chantel's Story) to opowieść o pełnym wydarzeń życiu jednej z oryginalnych członkiń The Chantels, słynnej żeńskiej grupy rhythm and bluesowej. The Chantels wstrząsnęły światem i przemysłem muzycznym pod koniec lat pięćdziesiątych XX wieku dzięki hitom takim jak "Maybe", "He's Gone", "The Plea", "I Love You So" i "Look In My Eyes" oraz wielu innym przebojom.
Ta książka daje czytelnikom wgląd w dzieciństwo autorki i jak wyglądało dorastanie w Bronksie w latach pięćdziesiątych. Jej ojciec, Leroy Minus, był pianistą jazzowym, który zakochał się i poślubił Thelmę Minus, piosenkarkę jazzową. Oboje rodzice zrezygnowali z kariery w show-biznesie, aby wychować siedmioro dzieci.
Pani White uczęszczała do gimnazjum św. Antoniego z Padwy. White poznała cztery młode dziewczyny: Arlene Smith, Jackie Landry, Millicent Goring i Lois Harris. Dziewczyny zostały dobrymi przyjaciółkami i założyły zespół The Chantels. Ich niezapomniane wycieczki po amerykańskim Południu w środku Ruchu Praw Obywatelskich były często przerażające i interesujące.
The Chantels nadal śpiewają i brzmią lepiej niż kiedykolwiek, podróżując po kraju, zabawiając publiczność i otrzymując owacje na stojąco.
O autorze.
Ren e Minus White, założycielka RMW Enterprises, pisała o modzie dla Montgomery Ward's, Essence Magazine i Leavit Advertising Agency. Jest dumną absolwentką Fashion Institute of Technology w Nowym Jorku.
Obecnie pani White cieszy się przywilejami szanowanej na całym świecie dziennikarki jako redaktor mody i urody w N. Y. Amsterdam News. Jest także założycielką Time to Style, Inc., firmy zajmującej się produkcją i komunikacją, która produkuje redakcje modowe, pokazy mody i prezentacje. Jest również licencjonowanym pośrednikiem w obrocie nieruchomościami w stanie Nowy Jork. Obecnie jest brokerem stowarzyszonym w Douglas Elliman, specjalizującym się w rynkach Westchester, Riverdale i Harlem w Nowym Jorku.
Pani White miała szczęście poznać i poślubić swojego zmarłego męża, Javiera A. White'a, Esq. w 1975 roku. Mieli córkę Naomi White Randolph i syna Javiera R.B. White'a. Oboje są małżeństwem. Oboje są małżeństwem. Pani White cieszy się swoimi wspaniałymi wnukami: wnuczkami Sorayą i Makeną oraz wnukiem Javierem.