Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka stanowi dyskusję na temat historiografii i ewolucji myśli historycznej, oferując zarówno krytykę tradycyjnych narracji historycznych, jak i opowiadając się za inkluzywnym, intersekcjonalnym podejściem do badania historii. Chociaż służy jako przydatne narzędzie do zrozumienia różnych metodologii historycznych, wywołała mieszane reakcje dotyczące jej akademickiego rygoru i politycznych podtekstów.
Zalety:** Doskonałe narzędzie do nauczania historiografii. ** Napisana przez trzech autorów. ** Zapewnia jasny przegląd tego, jak zdobywana jest wiedza historyczna. ** Rozważa wiele podejść do historii, w tym kwestie intersekcjonalne. ** Służy jako fundamentalna praca w historii publicznej. ** Czytelna i wartościowa dla studentów i nie-historyków.
Wady:** Gęsta i wymaga pełnej uwagi, aby ją zrozumieć. ** Może być postrzegana jako politycznie stronnicza z lewicowymi perspektywami. ** Krytykowana za brak rygoru i niewystarczającą dokumentację akademicką. ** Niektórzy czytelnicy uznali ją za wadliwą pod względem argumentów i interpretacji kluczowych postaci historycznych. ** Niepolecana przez niektórych czytelników ze względu na dostrzeżone nieścisłości.
(na podstawie 31 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Telling the Truth about History
Zawartość książki:
Niniejszy tekst analizuje problem prawdy historycznej.
Poszukując korzeni współczesnych badań historycznych w Oświeceniu, autorzy argumentują, że model badań historycznych, oparty na neutralności i obiektywizmie, dobrze służył historykom aż do II wojny światowej. Później postmodernizm zasugerował, że historia nie może ujawnić prawdy o przeszłości, a rozwój historii społecznej spowodował powstanie ogromnej ilości statystyk, które skutecznie zdławiły poszukiwanie prawdy historycznej.
