Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Speaking French in Louisiana, 1720-1955: Linguistic Practices of the Catholic Church
W ciągu swojej trzystuletniej historii Kościół katolicki w Luizjanie był świadkiem długotrwałego przejścia z języka francuskiego na angielski, przy czym niektóre kościoły w południowej Luizjanie nadal przygotowywały akta małżeństw, chrztów i pochówków w języku francuskim jeszcze w połowie XX wieku. Speaking French in Louisiana, 1720-1955 porusza się po złożonym i długotrwałym procesie, przedstawiając zniuansowany obraz zmian językowych w Kościele i umiejscawiając jego praktyki w ewolucji socjolingwistycznej stanu.
Wydobywając trzy wieki dowodów z archiwów Archidiecezji Nowego Orleanu, autorzy odkrywają dowód niezwykłego stuletniego wzrostu i upadku dwujęzyczności w Luizjanie. Wieloetniczny laikat, duchowieństwo i zakonnicy w XIX wieku wymagali używania wielu języków w funkcjach kościelnych, a dwujęzyczność pozostała zwykłym aspektem życia kościelnego w okresie antebellum. Po wojnie secesyjnej autorzy pokazują jednak stałe przechodzenie z francuskiego na angielski w Kościele, na co duży wpływ miała aktywna populacja irlandzka. Dopiero kilkadziesiąt lat później, około 1910 roku, Kościół zaczął przyjmować jednojęzyczność angielską, a francuski zniknął z użycia.
Obszerne badania i analizy autorów opierają się na danych ilościowych i jakościowych, modelach geograficznych, metodach etnografii i badaniach kulturowych. Ocenili 4000 listów, napisanych głównie w języku francuskim, od 1720 do 1859 roku; rejestry sakramentalne z ponad 250 kościołów; raporty parafialne; protokoły rad diecezjalnych; oraz niepublikowane materiały z francuskich archiwów. Ich odkrycia oświetlają, w jaki sposób hierarchiczna struktura władzy Kościoła, jego ograniczenia społeczne oraz postawy lokalnych księży i świeckich wpłynęły na utrzymanie i zmianę języka, szczególnie podczas głównych wydarzeń politycznych i społecznych w XIX i na początku XX wieku.
Speaking French in Louisiana, 1720-1955 wykracza poza stereotypy "triumfu angielskiego" lub "tragedii francuskiego Cajun", aby pokazać, w jaki sposób południowa Luizjana negocjowała użycie języka i jak chrystianizacja była potężnym asymilatorem językowym i kulturowym.