Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.
Speaking in Tongues
Mówienie językami, czyli glosolalia, jest praktykowane w wielu różnych religiach na całym świecie. Przez niektórych obserwatorów odrzucane jako bezsensowny bełkot, było przedmiotem zaledwie kilku fragmentarycznych badań.
Praca Felicitas D. Goodman stanowi pierwszą międzykulturową analizę tego enigmatycznego zachowania, a ona wnosi do swoich badań rozległe doświadczenie w dziedzinie językoznawstwa i antropologii. Badania terenowe dr Goodman obejmowały życie z kongregacjami apostolskimi w Mexico City, na Jukatanie z Indianami Maya oraz wizyty w kongregacji w Hammond w stanie Indiana.
Jej obserwacje zostały zachowane w niezwykłej kolekcji nagrań dźwiękowych i filmów.
W tej książce przedstawia wybór historii nawrócenia, które podkreślają strukturę osobowości i doświadczenia mówców. Szczegółowa analiza cech fonologicznych i suprasegmentalnych nagranych wypowiedzi wykazała zaskakującą zgodność międzykulturową.
Doprowadziło to Goodmana do przekonania, że glossolaliści mówią w taki sposób, w jaki to robią, ponieważ ich zachowanie mowy jest modyfikowane w określonym stanie psychicznym, często nazywanym transem, w który się wprowadzają. W tym świetle wypowiedź glosolaliczna jest postrzegana jako artefakt nadpobudliwego stanu psychicznego lub, w terminologii Chomsky'ego, jako struktura powierzchniowa niejęzykowej struktury głębokiej, czyli zmienionego stanu świadomości. Goodman opisuje nadpobudliwy stan psychiczny jako zjawisko neurofizjologiczne, a także związane z nim wzorce ruchowe i problemy z wybudzaniem się z niego.
Diachroniczne podejście Goodman dostarczyło równie zaskakujących danych na temat zmian i zanikania tego zachowania w czasie. Jak jednak zauważa, ledwie dotknęliśmy krawędzi bardzo dużego obszaru badań. Jej fascynujące badanie otwiera szereg nowych dróg badawczych dla antropologów, takich jak badanie stanów fizjologicznych towarzyszących zachowaniom językowym i rytualnym.
