Mówiąc, właściwie: : W stronę nowego, „płynnego”, zdroworozsądkowego rozumienia relacyjnego stawania się

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.

Oryginalny tytuł:

Speaking, Actually: : Towards a New 'Fluid' Common-Sense Understanding of Relational Becomings

Zawartość książki:

Jest to książka filozoficzna dla psychoterapeutów, psychologów, konsultantów organizacyjnych i naukowców, którzy są zainteresowani konstruowaniem siebie nawzajem i naszych światów społecznych, tym, jak wspólnie nadajemy znaczenie i poruszamy się wraz z ludźmi w dialogu. Jest to książka napisana, aby wyjść poza powierzchowne i fałszywe praktyki rozmowy. John Shotter wykracza poza czysto poznawcze rozumienie tego, co to znaczy być człowiekiem i pokazuje nam różne sposoby doceniania zniuansowanych ruchów w aktach rozwijania relacyjnego know-how w celu tworzenia nowych sposobów bycia - i stawania się. Ann L. Cunliffe, profesor zarządzania, University of Bradford: "Niemożliwe jest uchwycenie w kilku słowach wszystkich drobnych szczegółów i niuansów tej pięknie wykonanej książki, zachęca ona do uważnej lektury. Tytuł łączy kluczowe tematy pracy Johna na przestrzeni czasu, tematy, które zapraszają i rzucają nam wyzwanie, aby wyjść poza przyjęte sposoby myślenia, aby inaczej zaangażować się w nasz świat społeczny, nasze miejsce w nim i nasze sposoby generowania wiedzy.

Co najważniejsze, twierdzi, że musimy rozwinąć świadomość dyskursywną, aby dokonać zmiany, która ma znaczenie poprzez "uczłowieczenie" siebie jako praktyków i naukowców." Harlene Anderson, PhD, Houston Galveston Institute and Taos Institute, USA: "Shotter rozwija swoje wyzwanie dotyczące naszej zależności od istniejących perspektyw teoretycznych i ich reprezentacji, sugerując, że orientują nas one i wzmacniają to, co znane, oślepiając nas na niuanse, wyjątkowość i wcześniej niewidoczne lub ignorowane szczegóły naszego codziennego życia i ludzi w nim żyjących. Jego świetlane wyzwanie opiera się na jego niezwykłym zrozumieniu i interpretacji klasycznych filozofów, takich jak Bachtin, Merleau-Ponty, Wittgenstein, oraz współczesnych myślicieli krytycznych, takich jak Barad, Bertau i Lipari ". Peter Rober, profesor terapii rodzin, KU Leuven, Holandia: "John Shotter jest myślicielem. Myślenie stało się obecnie dość niezwykłe w psychologii akademickiej, zdominowanej przez wąską perspektywę empiryczną i nieufność wobec refleksji filozoficznej. Ta książka jest lekturą obowiązkową dla wszystkich terapeutów rodzinnych, którzy są zainteresowani perspektywą dialogiczną. Ale uwaga: nie jest to podręcznik. To pożywienie do refleksji. Ta książka Shottera jest ważna, ponieważ wzywa nas do ostrożności z językiem, którego używamy.

Słowa, które wypowiadamy od niechcenia, mogą trzymać nas w niewoli naszych zwyczajowych, indywidualistyczno-racjonalistyczno-mechanistycznych sposobów radzenia sobie z rzeczami, skutkując światem fragmentacji i separacji. Jest to bogata książka, którą (pomimo jej pilności) należy delektować się powoli. Jak dobre wino". Jim Wilson, psychoterapeuta systemowy i były przewodniczący The Family Institute w Cardiff: "Weź tę książkę, przeczytaj ją i zastanów się, jak wpływa ona na twoje sposoby spotykania się w relacjach społecznych w twoim życiu. Silny i zaangażowany głos sprzeciwu Shottera wobec akademickiej psychologii modernistycznej rozbrzmiewa w całym tekście. Zamiast wielkich roszczeń w kierunku uogólnionych prawd, podkreśla on znaczenie lokalnych, proksemicznych i rodzinnych, jako miejsc nowych początków i nowych możliwości. W oczach Shottera możemy dostrzec optymizm w osiąganiu ważnych ludzkich więzi w pozornie zwyczajnych sposobach bycia i stawania się. W tym obszernym tekście stara się on rzucić wyzwanie nadmiernemu naciskowi na dziedziny modernistycznych badań, które kazałyby nam wierzyć, że nauka dostarczy niezbędnych odpowiedzi na złożone kwestie ludzkiego życia". Kenneth Gergen, starszy profesor psychologii, Swarthmore College i Taos Institute USA: "John Shotter hojnie dzieli się z nami swoimi bogatymi i pouczającymi rozmowami z wieloma tekstowymi przyjaciółmi.

Rzeczywiście, te rozmowy - z ich płynnymi formami bez sformułowań, ujawnieniami bez zamknięć - stanowią przykład głównej myśli tego inspirującego dzieła. Życie i miłość można znaleźć we wrażliwym, zmysłowym i nieustannym dialogu".