Ocena:
Recenzenci chwalą debiutancką powieść Sakiny Fakhri „The Speech of Flowers and Voiceless Things” za pięknie napisaną prozę, głębię i złożoność. Powieść przedstawia unikalną, absurdalną wizję świata, w którym eksperci językowi pracują w izolacji, aby promować międzynarodowy pokój poprzez tłumaczenie, podkreślając tematy kreatywności, nieporozumień i uczciwości dziennikarstwa. Czytelnicy doceniają skomplikowane postacie i wciągające doświadczenie, które autor zapewnia w tym starannie stworzonym świecie.
Zalety:⬤ Pięknie napisana proza
⬤ Skomplikowane i wciągające postacie
⬤ Głębia i złożoność tematów
⬤ Istotne badanie języka i komunikacji
⬤ Unikalna perspektywa i wciągająca narracja
⬤ Intrygujące i wciągające budowanie świata.
Niektórzy czytelnicy mogą uznać złożoność za przytłaczającą; abstrakcyjne tematy mogą nie współgrać ze wszystkimi.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
The Speech of Flowers and Voiceless Things
"Mowa kwiatów i rzeczy bez głosu" to powieść z gatunku absurdalnej satyry politycznej. W tym dziele fikcji literackiej błędne tłumaczenie w jednym wierszu poezji wywołuje eskalację błędnie zinterpretowanego tekstu, który grozi kulminacją wojny światowej o pięciostronne widelce.
Śledzimy teraźniejsze życie i retrospekcje zespołu tłumaczy, którzy tworzą tajną organizację filantropijną (Stowarzyszenie Tłumaczy Łączników Altruistycznych Państw) na pustyni Sahara. Te przedwcześnie dojrzałe sieroty, zebrane z każdego zakątka Ziemi, zmagają się z nienaruszalnymi nakazami przeciwko twórczości artystycznej narzuconymi przez monomaniakalnego filantropa, który jest ich założycielem. Nielegalne akty sztuki nieuchronnie przeradzają się w błędne tłumaczenia, a ten ciąg błędnych tłumaczeń w wiosce ATLAS implikuje drugą lokalizację narracji, Hacylon, która jest rządzona przez kreskówkowego, despotycznego dyktatora.
Amelia Carlisle, inteligentna, stanowcza sekretarz generalna IBIS (Międzynarodowego Biura Niepodległych Państw), zakłada tajną wioskę ATLAS w nadziei na bardziej znaczącą zglobalizowaną sieć. Astor, osierocony w wieku siedmiu lat po pożarze fabryki w Egipcie, jest pierwszym rekrutem ATLAS; ma osiemnaście lat, gdy zaczyna się powieść i jest nękany głęboko zakorzenionym kompleksem zbawiciela i szalejącym perfekcjonizmem. Natalia, niegdyś amanuensis dla samotnego fizyka teoretycznego w Polsce, ma za złe ATLASowi ograniczenia jej wiedzy i nieustannie planuje ucieczkę. Clarence, światowej sławy dziennikarz, który jest drugim dowódcą, jest obarczony winą za swoją tajną zdradę ATLAS kilka lat wcześniej i jej konsekwencje dla zbliżającego się rozwiązania ATLAS. Ezdehar, wynajęta doradczyni, jest nawiedzoną dramatopisarką, która została przywieziona do ATLAS po traumatycznym załamaniu psychicznym w Tanzanii; zmaga się z przymusem ucieczki i napisania swojego arcydzieła.