Moskwa: Sztuka dla architektury: Radzieckie mozaiki od 1935 do 1990 roku

Opinie czytelników

Książka jest ważną publikacją, która prezentuje radziecką sztukę publiczną poprzez mozaiki, zapewniając cenny wgląd w artystyczne i polityczne znaczenie tej formy sztuki. Obejmuje różnorodne style artystyczne i przedstawia mozaiki w ich zamierzonym pięknie, przyczyniając się do zrozumienia związku między sztuką publiczną a ideologią polityczną.

Ujmuje mało znaną radziecką sztukę publiczną, zawiera liczne obrazy, odzwierciedla piękno i pełną chwałę mozaik, ważne dla osób zainteresowanych sztuką radziecką, zwiększa zrozumienie dynamiki artystycznej i politycznej.

Nietypowy wysoki i cienki format może nie być idealny do efektywnego wyświetlania zdjęć.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Moscow: Art for Architecture: Soviet Mosaics from 1935 to 1990

Zawartość książki:

Monumentalne mozaiki powstawały w całym ZSRR, ale szczególną rolę odgrywały w jego stolicy.

Podczas gdy w innych radzieckich miastach i republikach monumentalne mozaiki stały się powszechne w latach 60. XX wieku, w Moskwie mozaika była wykorzystywana do prac w stylu art déco i socrealistycznych „obrazów”. Cała historia sztuki radzieckiej jest więc odzwierciedlona w moskiewskich stacjach metra, pałacach kultury, muzeach wojskowych, szpitalach, szkołach i domach z prefabrykatów. Dziś wiele z tych dzieł znika na naszych oczach, padając ofiarą zniszczenia lub demontażu; większość nie jest objęta ochroną państwową, a wielu ich autorów jest nieznanych.

Niniejsza książka zbiera 140 mozaik z czasów sowieckich i układa je w porządku chronologicznym. Zawiera cztery główne sekcje - Art Deco, Socrealizm, Modernizm i Postmodernizm - i zawiera listę 295 mozaik, które zostały zidentyfikowane. Przewodnik przedstawia znane dzieła Aleksandra Deyneki, Pawła Korina, Borysa Czernyszewa, Jewgienija Ablina, Jurija Korolewa i Leonida Poloczuka obok mozaik artystów, których nazwiska przez długi czas były nieobecne w historii sztuki i architektury. Pomysłodawcą projektu był amerykański fotograf James Hill, który spędził trzy lata na poszukiwaniu i fotografowaniu dzieł radzieckiej sztuki monumentalnej, które nie otrzymały należnej im uwagi i które w okresie postsowieckim często były odrzucane jako propaganda.