Moseby Confidential: Nocne ruchy Arthura Penna i powstanie neo-noiru

Opinie czytelników

Książka stanowi fascynującą eksplorację filmu „Night Moves”, z wglądem w jego tworzenie i zaangażowanych ludzi. Czytelnicy doceniają obszerne badania i przyjemną narrację, choć niektórzy uważają, że brakuje jej głębi w odniesieniu do tematów neo-noir.

Wciągająca narracja, obszerne badania, szczegółowe informacje, rozrywka dla fanów kina lat 70-tych, łatwa w czytaniu, dobrze skonstruowana, oddaje dramat produkcji filmu.

Lekka analiza gatunku neo-noir, niektórzy recenzenci stwierdzili, że brakuje jej głębi i szczegółów, nie wszyscy czytelnicy mogą uznać ją za rygorystyczną pod względem akademickim.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Moseby Confidential: Arthur Penn's Night Moves and the Rise of Neo-Noir

Zawartość książki:

Tworzenie Night Moves to historia współpracy dwóch artystów o skrajnie różnych wrażliwościach - Alana Sharpa, beznadziejnego fatalisty, i Arthura Penna, agitującego postępowca. Każdy z nich właśnie zaczynał schodzić ze szczytu swojego kulturowego znaczenia. Sharp i Penn spotkali się w 1973 roku, by nakręcić mroczny film o Ameryce pozbawionej odpowiedzi. Wszystko wskazywało na to, że film odniesie triumf. Wreszcie, w karierach nękanych kompromisami, pojawił się zarówno odpowiedni budżet, jak i swoboda artystyczna. Kreacja Gene'a Hackmana w fachowy sposób uszczegółowi archetyp rozpadający się na naszych oczach - rycerskiego prywatnego detektywa niezdolnego do rozwiązania swojej sprawy, amerykańskiego macho desperacko poszukującego pewności, ale zagubionego na morzu.

Jednak ani Penn, ani Sharp nie byli zadowoleni z powstałego filmu i nie zgadzali się co do jego ostatecznej formy. Po długim opóźnieniu wytwórnia Warner Brothers ograniczyła straty i wypuściła Night Moves do kin, prowadząc połowiczną kampanię reklamową. Film zebrał mieszane recenzje i nie przyniósł zysków latem 1975 roku. Sezon ten został zdominowany przez film Szczęki Stevena Spielberga, który zapewnił Hollywood nowy i super dochodowy model produkcji filmowej.

A jednak Night Moves został uznany za jeden z najważniejszych filmów lat siedemdziesiątych, zarówno jako głęboki ludzki dramat, jak i trwałe przywołanie ducha czasu. Ten neo-noir w Technicolorze, wraz z Długim pożegnaniem (1973) Roberta Altmana i Chinatown (1974) Romana Polańskiego, na nowo odkrył i odkupił prywatny film detektywistyczny. Reakcyjny, oszalały na punkcie nostalgii przemysł kulturalny próbował zneutralizować ten gatunek, zredukować go do repertuaru oklepanych gestów. To trio obrazów przywróciło film noir jako idealny język filmowy do odkrywania mroku w sercu Ameryki.