The Two-Edged Sea: Heterotopias of Contemporary Mediterranean Migrant Literature
Podróż łodzią ma kluczowe znaczenie dla narracji o śródziemnomorskiej migracji osób nieposiadających dokumentów. Sama łódź jest delikatna, krucha, niestabilna i łatwa do złamania.
Jest błaha i nietrwała. Przyciągnęła jednak uwagę całego świata - w końcu łódź i jej następstwa stworzyły powtarzające się obrazy migrantów wyrzucanych na brzeg wzdłuż malowniczych plaż południowej Europy w wizualnym archiwum nieudokumentowanej migracji. Ale łódź również ostro pokazała podziały na Morzu Śródziemnym.
W końcu kilka mil Morza Śródziemnego oddzielających północne wybrzeże Afryki od południowego wybrzeża Europy jest powszechną obserwacją w narracjach migrantów. Jednocześnie odzwierciedlają one również sposób, w jaki Morze Śródziemne zostało wyobrażone jako wyraźnie podzielone na dwie niewspółmierne przestrzenie i modele cywilizacyjne - Północ i Południe (w rzeczywistości przez mocarstwa kolonialne w okresie nowożytnym).
Znaczna część śródziemnomorskiej literatury migracyjnej rzeczywiście oddaje skostniałe binarności Morza Śródziemnego, Północy i Południa. Ale The Two-Edged Sea ujawnia również, że jedno jest nieodłącznym elementem drugiego.
Podczas gdy książka bada dwóch mieszkańców Morza Śródziemnego, z asymetrycznymi relacjami władzy, które odzwierciedlają północne i południowe brzegi morza, zagłębia się również w to, jak są i były w dialogu ze sobą, skutecznie dekonstruując binarność.