Morderstwo na korcie do squasha: Jedyna droga do zwycięstwa

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.

Oryginalny tytuł:

Murder in the Squash Court: The Only Way to Win

Zawartość książki:

Squash to nie tylko gra, to także budowanie niezależności. Jak w każdym sporcie, do którego podchodzi się właściwie i z koncentracją, trzeba być w tej dziedzinie niezależnym, bo jest bezwzględny. Trzeba całkowicie stanąć na własnych nogach. Zasadniczo to osoba na dole w dołku musi promować siebie, wytrwać i nauczyć się wszelkiego rodzaju małych rzeczy, które budują charakter.

Przeciętna osoba grająca w squasha towarzysko lub jako poważne hobby może traktować grę jako terapię psychiczną i fizyczną, a nie jako kwestię życia lub śmierci. Chociaż prawie każdy ma wrodzony instynkt rywalizacji, nie ma takiej samej konieczności odniesienia sukcesu, a czynnik przyjemności może i powinien być bardziej jawny. Gra jest najważniejsza, a wygrana staje się ważną częścią całości, ale nie sednem sprawy.

Ale dla profesjonalnego gracza w squasha - a właściwie dla każdego profesjonalnego sportowca - cudowna przyjemność płynąca z gry jest większa tylko w momencie triumfu. To i moment porażki są dwoma prawdziwymi momentami prawdy: z jednej strony radości, a z drugiej rozpaczy, kiedy zdajemy sobie sprawę, że wszystkie kary przygotowawcze i samozaparcie były lub nie były wystarczające.

Jonah Barrington spogląda na mentalną stronę squasha, na talenty, których nie widać, ale które dzielą mistrza squasha od gracza z drugiej ligi. Są one opisane aliteracyjnie, aby można było je zapamiętać: Ogień, Sprawność, Szybkość, Czucie, Siła, Włókno, Strach, Polot i Wiara - Dziewięć Punktów Lore.

W dodatkowym rozdziale tej nowej edycji MURDER IN THE SQUASH COURT, Jonah Barrington ponownie sprawdza swoje przewidywania zawarte w przedmowie wydania z 1982 roku, że zwycięstwo Jahangira Khana nad Geoffreyem Huntem w World Open w Toronto w listopadzie 1981 roku pozwoli niezwykłemu 17-letniemu rywalowi na marsz po British Open następnej wiosny. Barrington rejestruje podróż Jahangira - ale utalentowany nastolatek dopiero zaczynał swoją podróż i zdobywał ten upragniony tytuł przez 10 niezwykłych lat z rzędu.