Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zawiera zbiór maksym i powiedzeń Publiusza Syrusa, oferując ponadczasową mądrość i zwięzłe filozoficzne spostrzeżenia. Podczas gdy wielu czytelników uznało powiedzenia za prowokujące do myślenia i inspirujące, niektórzy krytykowali format książki i jej postrzeganą wartość.
Zalety:Książka jest zwięzła i oferuje mocne, zapadające w pamięć powiedzenia, które można zastosować w życiu. Wielu czytelników docenia historyczne tło Publiusza Syrusa i znaczenie jego mądrości, z dużą liczbą wnikliwych cytatów, które mogą służyć jako osobiste motto.
Wady:Niektórzy czytelnicy byli rozczarowani jakością książki, zauważając, że wygląda ona jak przedruk lub kserokopia, co może nie uzasadniać jej ceny. Co więcej, niektórzy stwierdzili, że treść jest chybiona lub nietrafiona, z zaledwie kilkoma wyróżniającymi się powiedzeniami pośród wielu, które wydawały się mniej wciągające.
(na podstawie 26 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Moral Sayings of Publius Syrus: A Roman Slave
Zawartość książki:
The Moral Sayings of Publius Syrus, A Roman Slave to zbiór przysłów i aforyzmów zaczerpniętych z licznych mimów i sztuk Publiusza Syrusa. Ten dowcipny człowiek, w młodości zniewolony przez Rzymian, podbił rzymską scenę. Te maksymy, uważane za zebrane w I wieku naszej ery, są wszystkim, co pozostało z twórczości wielkiego dramaturga.
Urodzony w Syrii w I wieku p.n.e. Publiusz Syrus został zniewolony i przywieziony do Rzymu przez oficera armii po tym, jak Rzymianie podbili jego ojczysty kraj. To właśnie w Rzymie nadano mu imię Syrus, od miejsca jego pochodzenia. Miał wtedy około 12 lat.
Żołnierz ten miał patrona, który był zachwycony chłopcem i zażądał, aby żołnierz oddał mu Syrusa. Żołnierz zgodził się. Nowy pan Syrusa uznał, że chłopiec jest dowcipny i bystry i często bawił go swoimi komentarzami. Mając taką obietnicę, mistrz zapewnił Syrusowi edukację, a później go uwolnił. Syrus był niezmiernie wdzięczny i pozostał przyjacielem swojego byłego pana do końca życia. Przyjął nazwisko Publius, które prawdopodobnie było nazwiskiem jego mistrza.
Nowo uwolniony Syrus udał się do Włoch i zaczął komponować mimy - komiczne farsy często używane do "przedstawiania wad i dziwactw wyższych klas oraz wulgarnego języka i solecismów niższych". To połączenie humoru i moralizmu było bardzo popularne wśród ówczesnych Rzymian, a Syrus zyskał wielkie uznanie jako poeta i aktor.
Kiedy Cezar został ponownie wybrany na dyktatora, zaplanował dni gier i występów, aby zabawiać swoich poddanych. Syrus został zaproszony do występu wśród wielu innych pisarzy i aktorów. Po powrocie do Rzymu wyzwał innych poetów na pojedynek, w którym pokonał ich wszystkich. Przez resztę życia dominował na rzymskiej scenie.
Żadna ze sztuk wielkiego mistrza nie przetrwała kolejnych stuleci. Ale na szczęście wiele z jego sentencji zostało zebranych z jego sztuk, prawdopodobnie w I wieku naszej ery, i zebranych w jednym tomie. Zbiór ten został przetłumaczony z łaciny i po raz pierwszy opublikowany w 1856 roku.
Wśród 1087 przysłów znajdują się takie, które wydają się być podstawą - lub przynajmniej wczesną wersją - powiedzeń, których używamy do dziś.
Na przykład, #1086 stwierdza: "Kiedy pies jest zbyt stary, nie można przyzwyczaić go do obroży". Czy może to być źródłem dzisiejszego "Nie można nauczyć starego psa nowych sztuczek"? I #1076 radzi: "Jeśli zdobędziesz nowych przyjaciół, nie zapomnij o starych". Jest to dość podobne do "Zdobądź nowych przyjaciół, ale zachowaj starych".
Istnieje wiele innych powiedzeń, które nie stały się częścią naszego powszechnego leksykonu, ale nadal są warte rozważenia.
#47 - Im prostszy stół, tym zdrowsze jedzenie.
#58 - Kiedy drzewo upadnie, każdy może ciąć drewno.
● #91 - Ten, kto chwali się wyświadczoną przysługą, chciałby ją odzyskać.
#144 - Społeczeństwo w katastrofie statku jest pociechą dla wszystkich.
#324 - Życie człowieka jest pożyczką, a nie darem.
Jeszcze inne wydają się przeczyć sobie nawzajem. Na przykład #184 stwierdza, że "Mądrość nabywa się przez medytację". Ale już następny, #185, stwierdza: "Kiedy przestajemy myśleć, często tracimy okazję". W tym samym duchu, #263 mówi, że "Nikt nigdy nie stracił honoru oprócz tego, który nigdy go nie miał". Z kolei w numerze 264 czytamy: "Ten, kto stracił honor, nie może stracić nic więcej".
Chociaż dodatkowy kontekst dotyczący tych cytatów byłby przydatny, nadal mają one wartość same w sobie. Te 1087 przysłów, napisanych ponad 2000 lat temu, zapewniło drugą sławę genialnemu dramaturgowi i są warte przestudiowania.
