Moo

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają „Moo” autorstwa Jane Smiley jako humorystyczną i wnikliwą satyrę na życie na środkowo-zachodnim uniwersytecie rolniczym, wypełnioną różnorodnymi i ekscentrycznymi postaciami. Podczas gdy wielu czytelników uznało ją za wiarygodną i zabawną, inni zmagali się ze strukturą książki, tempem i rozwojem postaci, co doprowadziło do mieszanych opinii.

Książka jest chwalona za humor, wnikliwe spojrzenie na życie akademickie, bogate szkice postaci i wciągające dialogi. Czytelnicy zaznajomieni ze środowiskiem uniwersyteckim docenili dokładny i zabawny portret kultury i polityki kampusu, dzięki czemu jest on zrozumiały i przyjemny dla osób zaangażowanych w środowisko akademickie.

Kilku czytelników uznało książkę za trudną do śledzenia ze względu na mnogość postaci i zmieniające się wątki. Niektórzy opisywali początkowe rozdziały jako powolne i nużące, co prowadziło do potencjalnego znudzenia. Dodatkowo, brak empatii dla bohaterów i zagmatwana struktura narracji zostały zauważone jako istotne wady, co spowodowało podzielony odbiór wśród czytelników.

(na podstawie 114 opinii czytelników)

Zawartość książki:

NATIONAL BESTSELLER - Nagrodzony Pulitzerem autor Tysiąca akrów przedstawia „zabawny, a jednocześnie nawiedzająco melancholijny portret społeczności uniwersyteckiej na Środkowym Zachodzie” („The New York Times”).

W tym mrocznie satyrycznym przesłaniu środowiska akademickiego i Środkowego Zachodu, zostajemy wprowadzeni na Uniwersytet Moo, wybitną instytucję poświęconą studiom rolniczym. Pośród krowich pastwisk i falujących pól zboża, kampus Moo tętni przebiegłymi spiskami, złośliwymi intrygami, lubieżnymi związkami i akademickimi pojedynkami, przewodniczący X z Wydziału Ogrodnictwa skrywa sekretną fantazję o zabiciu dziekana; Mrs.

Walker, prawa ręka prorektora i królowa informacji kampusu, wie, gdzie pochowane są wszystkie ciała; Timothy Monahan, profesor nadzwyczajny języka angielskiego, opowiada się za podsłuchiwaniem swoich kreatywnych zadań pisemnych; a Bob Carlson, student drugiego roku, karmi i utrzymuje swojego jedynego przyjaciela: świnię o imieniu Earl Butz. Cudownie napisana i mistrzowsko nakreślona, Moo daje nam nikczemnie zabawny kawałek życia.