Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje „Ducha praw” Monteskiusza odzwierciedlają mieszankę podziwu dla jego historycznych i filozoficznych spostrzeżeń oraz krytyki dotyczącej jego czytelności i aktualności. Wielu czytelników docenia fundamentalne idee książki dotyczące rządu i podziału władzy, uznając jej wpływ na współczesną myśl polityczną i jej znaczenie dla osób zainteresowanych polityką i historią. Niektórzy recenzenci uważają jednak, że książka jest trudna do zrozumienia, nużąca lub pozbawiona spójnej argumentacji, co sugeruje, że może nie spełniać oczekiwań związanych z jej klasycznym statusem.
Zalety:⬤ Oferuje głęboki wgląd w rząd, prawo i teorię polityczną
⬤ # # Ważne znaczenie historyczne, szczególnie dla zrozumienia podstaw współczesnej demokracji
⬤ Zachęca do docenienia koncepcji rządzenia i republikańskiej cnoty
⬤ Zapewnia dogłębne badanie roli praw i konstruktów społecznych
⬤ Wielu uważa, że jest to obowiązkowa lektura dla entuzjastów polityki i naukowców.
Wady:⬤ Niektóre sekcje są uważane za trudne do zrozumienia bez wcześniejszej znajomości historii
⬤ Może być nużąca i długa
⬤ Krytykowana za brak spójnej struktury i nadmierne poleganie na osobistych opiniach
⬤ Kilku czytelników uznało ją za mniej istotną lub wciągającą w porównaniu z innymi pracami filozoficznymi
⬤ Otrzymano krytykę dotyczącą fizycznego stanu książki po jej dostarczeniu.
(na podstawie 21 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Montesquieu: The Spirit of the Laws
Zawartość książki:
Duch praw jest bez wątpienia jednym z najważniejszych tekstów w historii myśli XVIII wieku, a jednak od 1750 roku nie było żadnego kompletnego naukowego wydania w języku angielskim.
To przejrzyste tłumaczenie sprawia, że problematyczny tekst Monteskiusza staje się na nowo dostępny dla nowego pokolenia studentów, pomagając im zrozumieć, dlaczego Monteskiusz był tak ważną postacią wczesnego oświecenia i dlaczego Duch praw miał taki wpływ na tych, którzy tworzyli amerykańską konstytucję. Wydanie to, w pełni opatrzone przypisami, koncentruje się na wykorzystaniu przez Monteskiusza źródeł i jego tekstu jako całości, a nie na tych początkowych fragmentach, którym tradycyjnie poświęcano energię krytyczną.
