Monotonie dzikiej przyrody

Opinie czytelników

Książka jest głęboką eksploracją natury, dzieciństwa i złożoności współczesnego życia, wyrażającą głębokie emocje poprzez poezję. Podkreśla kontrast między tęskną przeszłością a sarkastyczną teraźniejszością, angażując czytelników do refleksji nad własnymi doświadczeniami i środowiskiem.

Poezja zachęca do czytania na głos dzięki bogatym obrazom i emocjonalnej głębi. Autor wykazuje się autentycznością, łącząc delikatne tony z ostrą krytyką społeczną. Podział między nostalgią za dzieciństwem a współczesnym sarkazmem tworzy fascynującą narrację. Utwór skłania do refleksji nad naturą i osobistymi doświadczeniami.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać emocjonalną surowość poezji za wyzwanie. Złożone obrazy i tematy mogą nie współgrać ze wszystkimi, potencjalnie pozostawiając niektórych przytłoczonych głębią i powagą poruszanych tematów.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Monotonies of the Wildlife

Zawartość książki:

Monotonies of the Wildlife to złożony, surrealistyczny dialog ze światem przyrody: jego radościami, przyjemnościami i najgłębszymi pragnieniami sprowadzonymi do kilku samotnych chwil pojedynczych, ale głęboko połączonych zwierząt i jaźni.

Monotonies angażuje się w szczere rozmowy ze stratą, nie tylko tych, z którymi się połączyliśmy, kochaliśmy, ceniliśmy, ale także tych, którym się to nie udało. Wiersz Ericksona „Player Piano” został wyróżniony międzynarodową nagrodą poetycką Wildfire Words i znalazł się w antologii Transformations Anthology.

W jego surrealistycznym otoczeniu tracimy zdolność odróżniania siebie od niezliczonych innych jaźni, którymi jesteśmy otoczeni.