Ocena:
Recenzje „Mondo Exotica” podkreślają kompleksowe badanie muzyki lounge i Exotica, zwracając uwagę na rozległą wiedzę i badania autora. Niektórzy recenzenci wyrażają jednak rozczarowanie nieścisłościami faktograficznymi, pominięciem istotnych scen muzycznych i brakiem elementów wizualnych.
Zalety:⬤ Obszerne informacje i analizy dotyczące muzyki lounge i Exotica
⬤ wypełniają wiele luk historycznych, szczególnie w odniesieniu do włoskich kompozytorów muzyki filmowej
⬤ niezbędne dla poważnych entuzjastów.
⬤ Zawiera faktyczne nieścisłości
⬤ krótkie biografie niektórych artystów
⬤ ignoruje wpływowe sceny muzyczne poza USA
⬤ brakuje zdjęć i elementów wizualnych.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Mondo Exotica: Sounds, Visions, Obsessions of the Cocktail Generation
Pochodnie tiki, koktajle, la dolce vita i muzyka, która je spopularyzowała - Mondo Exotica oferuje zakulisowe spojrzenie na dźwięki i obsesje ery kosmicznej i okresu zimnej wojny, a także ponowne zainteresowanie nimi widoczne we współczesnej muzyce i designie. Dziennikarz muzyczny i gospodarz radiowy Francesco Adinolfi dostarcza niezwykłych szczegółów na temat artystów, piosenek, albumów i ścieżek dźwiękowych, jednocześnie przedstawiając wnikliwą analizę stereotypów etnicznych i kulturowych zawartych w egzotyce i pokrewnych gatunkach. W tym encyklopedycznym opisie filmów, książek, programów telewizyjnych, napojów mieszanych, a przede wszystkim muzyki, równoważy szacunek dla artystycznych innowacji egzotyki z krytyczną oceną tego, co jej popularność mówi o powojennym społeczeństwie w Stanach Zjednoczonych i Europie oraz co oznacza jej odrodzenie dzisiaj.
Adinolfi przeprowadził wywiady z wieloma znakomitościami egzotyki, a Mondo Exotica zawiera materiały z jego wywiadów z Martinem Dennym, Esquivilem, włoskimi kompozytorami filmowymi Piero Piccionim i Piero Umilianim i innymi. Rozpoczyna się od obszernego spojrzenia na powojenną popularność egzotyki w Stanach Zjednoczonych. Adinolfi opisuje, jak amerykańscy kawalerowie i mieszkańcy przedmieść przyjęli polinezyjskiego boga Tiki jako symbol ucieczki i wyzwolenia seksualnego.
Jak album Les Baxtera Ritual of the Savage (1951) zapoczątkował szał na muzykę egzotyczną.
I w jaki sposób album Exotica Martina Denny'ego oparł się temu szaleństwu, trafiając na pierwsze miejsce w 1957 roku. Adinolfi opisuje popularność wykonawców od Yma Sumac, "peruwiańskiego słowika", przez Esquivela, który został opisany przez Variety jako "meksykański Duke Ellington", po śpiewaczki Earthę Kitt, Julie London i Ann-Margret. Bada wiele podgatunków egzotyki, w tym muzykę nastrojową, jazz kryminalny i muzykę szpiegowską. Wracając do Włoch, rekonstruuje powojenne lata la dolce vita, wyjaśniając, w jaki sposób budżetowe filmy szpiegowskie, spaghetti westerny, filmy porno soft-core i inne gatunki pokazały atrakcyjność tego, co obce. Mondo Exotica zawiera dyskografię albumów, kompilacji i remiksów.