Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Monads, Composition, and Force: Ariadnean Threads Through Leibniz's Labyrinth
Monady Leibniza od dawna stanowią źródło fascynacji i zagadek. Jeśli monady są jedynie niematerialne, to w jaki sposób mogą same stanowić rzeczywistość? W Monads, Composition and Force Richard T.W.
Arthur poważnie traktuje twierdzenie Leibniza o wprowadzeniu monad w celu rozwiązania problemu składu materii i ruchu. Przeciwstawiając się trendowi idealistycznych interpretacji myśli Leibniza, Arthur argumentuje, że chociaż monady są zakładane jako zasady tworzące rzeczywistą każdą z nieskończonych części materii, ciała nie składają się z nich. Proponuje nową interpretację teorii substancji Leibniza, w której monady są trwałymi pierwotnymi siłami, substancje cielesne są ucieleśnionymi monadami, a ciała są agregatami monad, a nie zwykłymi pozorami.
W tym odczytaniu monady są konstytutywnymi jednościami, stanowiącymi organiczną jedność funkcji w czasie, a ciała są zjawiskowe w dwóch znaczeniach: jako ciągle zmieniające się rzeczy są zjawiskami platońskimi, a jako wielości, postrzegane razem, są również zjawiskami demokratycznymi. Arthur argumentuje za tym odczytaniem, opisując, w jaki sposób myśl Leibniza jest zakorzeniona w siedemnastowiecznym atomizmie i metafizyce wielości form, pokazując, w jaki sposób jego próba uczynienia tego fundamentu zgodnym z mechanizmem leży u podstaw jego wnikliwego wkładu w nauki biologiczne i dynamiczne podstawy, które zapewnia współczesnej fizyce.