Moje życie w domach

Opinie czytelników

Wspomnienia Margaret Forster, skonstruowane wokół różnych domów, w których mieszkała przez całe życie, poruszają zarówno osobiste, jak i uniwersalne tematy. Łączy w sobie przejmujące refleksje na temat jej doświadczeń, w tym walki z rakiem, z wnikliwym komentarzem na temat tego, jak miejsca kształtują tożsamość. Narracja, choć głęboko poruszająca, spotkała się z mieszanymi reakcjami dotyczącymi jej głębi i spójności.

Styl pisania jest wciągający i rezonuje z czytelnikami, pozwalając na intymne spojrzenie na życie Forstera. Wielu recenzentów doceniło unikalne spojrzenie na związek między domem a tożsamością osobistą, a także ciepło i humor w jej opowiadaniach. Szczegółowe opisy różnych rezydencji Forster i związanych z nimi zmian społecznych były również podkreślane jako mocne strony.

Niektórzy czytelnicy uznali ten pamiętnik za pobłażliwy lub pozbawiony szerszego kontekstu społecznego dotyczącego jej sytuacji życiowej. Kilku z nich zwróciło uwagę, że zawiera on powtarzające się anegdoty lub wydaje się oderwany od większych tematów, takich jak mobilność społeczna. Ponadto struktura narracji stała się dla niektórych powodem do niepokoju, szczególnie gdy Forster zagłębiała się w dyskusje na temat znanych autorów, które wydawały się nie na miejscu.

(na podstawie 130 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

My Life in Houses

Zawartość książki:

"Urodziłam się 25 maja 1938 roku, w sypialni z przodu domu przy Orton Road, domu na obrzeżach Raffles, osiedla komunalnego. Byłam szczęściarą".

Tak zaczyna się podróż Margaret Forster przez domy, w których mieszkała, od tego lśniącego nowego domu komunalnego po jej ukochany londyński dom. Nie jest to jednak książka o cegłach i zaprawie murarskiej.

To książka o tym, czym są dla nas domy, o ich wpływie na sposób, w jaki żyjemy i o zmieniającej się naturze naszych domów: od kratek ściekowych i zewnętrznych szamb, przez miasta zdominowane przez kawalerki i kwatery, po dzisiejsze domy przekształcone z powrotem w pojedyncze mieszkania. Wreszcie, jest to delikatnie natarczywe, osobiste zapytanie o znaczenie domu.