My Life Under White Supremacy and in Exile
Wspomnienia Leonarda Nikaniego przedstawiają graficzny portret czarnoskórego mężczyzny dorastającego w rasistowskiej Republice Południowej Afryki. Leonard zaczął kwestionować rasistowski system jeszcze w szkole.
Jako student Uniwersytetu Fort Hare zaangażował się w walkę polityczną, dołączając do Stowarzyszenia Młodej Afryki, młodzieżowej organizacji Ruchu Jedności Afryki Południowej. Pozostał zaangażowany w walkę polityczną do końca życia. Obnaża politykę ANC i Południowoafrykańskiej Partii Komunistycznej w walce wyzwoleńczej, która doprowadziła do ich porażki w rządzie, aby spełnić żądania mas.
Podobnie jak wielu innych działaczy politycznych, był ścigany przez rasistów i zmuszony do emigracji. W dramatyczny sposób opisuje tajną misję swojej organizacji w RPA, a następnie ucieczkę i uwięzienie w Suazi.
Po wyjściu z więzienia mieszkał w Szwecji, gdzie ponownie się ożenił i miał dwoje dzieci. Zmarł w 1999 roku w Szwecji.