Ocena:

Książka „Principles of Irregular Warfare” oferuje wgląd w taktykę partyzancką podczas I wojny światowej, szczególnie przez pryzmat przywództwa Lettow-Vorbecka w Afryce. Podczas gdy wielu czytelników uznało treść historyczną za fascynującą i dobrze sformułowaną, wielu wyraziło zaniepokojenie słabą korektą książki i licznymi błędami typograficznymi, które utrudniały czytanie.
Zalety:⬤ Zawiera cenne spostrzeżenia na temat wojny partyzanckiej i przywództwa wojskowego.
⬤ Oferuje unikalne spojrzenie na mniej znany teatr I wojny światowej.
⬤ Wielu czytelników doceniło wciągającą i dobrze napisaną narrację.
⬤ Istotna dla osób zainteresowanych historią wojskowości, zwłaszcza niekonwencjonalnymi działaniami wojennymi.
⬤ Książka jest nękana licznymi literówkami i błędami gramatycznymi, co utrudnia jej czytanie.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za suchą i pozbawioną pomocy wizualnych, takich jak mapy.
⬤ Pojawiają się skargi na słabą jakość tłumaczenia oryginalnego tekstu.
(na podstawie 22 opinii czytelników)
My Reminiscences of East Africa: The German East Africa Campaign in World War One - A General's Memoir
Generał Paul von Lettow-Vorbeck z niemieckiej kampanii w Afryce Wschodniej dzieli się swoją narracją o wojnie i skutecznym wykorzystaniu partyzantki do utrzymania w ryzach znacznie większej armii alianckiej.
W przeciwieństwie do swoich odpowiedników w Europie, których wojna szybko stanęła w martwym punkcie, Lettow-Vorbeck poprowadził bardzo skuteczną kampanię, która wywarła wrażenie na dowódcach po obu stronach. Jego kampania toczyła się na terenach dzisiejszej Rwandy, Burundi i Tanzanii, a część brytyjskich posiadłości kolonialnych ostatecznie również stała się przedmiotem potyczek. Sprytne wykorzystanie terenu, pogody, zasadzek, ocalałych dział z zatopionego statku K nigsberg i lokalnie wynajętych pomocników oznaczało, że niewielkie siły Lettow-Vorbecka utrzymywały aliancką armię około dziesięciokrotnie większą pod okupacją.
Podczas gdy statyczny front zachodni w Europie działał wbrew planom, Lettow-Vorbeck i inni wojskowi w Niemczech obliczyli, jak skuteczna może być kampania partyzancka w Afryce przed rozpoczęciem wojny w 1914 roku. Sfrustrowani jego sukcesami Brytyjczycy wysłali w 1916 r. posiłki liczące łącznie ponad 70 000 ludzi - nie udało im się jednak odnieść decydującego zwycięstwa, a świeże oddziały poniosły straty i stały się nieskuteczne z powodu chorób.
Sama liczba przeciwników doprowadziła Lettow-Vorbecka do wniosku, że zwycięstwo jest niemożliwe; celem jego operacji było jedynie odwrócenie brytyjskich zasobów, nękając cele wojną partyzancką. Generał w tym wspomnieniu potwierdza, że był rozsądnie zaopatrzony do samego końca wojny; nieświadomy tego, jak wyczerpane stały się Niemcy, był zaskoczony, gdy w listopadzie 1918 roku otrzymał telegram informujący o zawieszeniu broni i bezwarunkowej kapitulacji niemieckiej armii.