Moje czasy: Pamiętnik niezgody

Opinie czytelników

Książka przedstawia wewnętrzną perspektywę raportowania wiadomości, szczególnie podkreślając wyzwania związane z rzetelnością redakcyjną oraz wpływem rządu i reklamodawców. Jest uważana za wartościową lekturę dla osób zainteresowanych dziennikarstwem, pomimo pewnych nieaktualnych odniesień.

Oferuje poufne spojrzenie na raportowanie wiadomości, podkreślając rozwodnienie mocnych historii. Uważany za pouczający, pełen pasji i motywujący, wzywający do rozpoznania korupcji i hipokryzji.

Zakłada znajomość niektórych przestarzałych tematów, przez co jest mniej przystępna dla czytelników, którzy mogą nie mieć wcześniejszej wiedzy.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

My Times: A Memoir of Dissent

Zawartość książki:

My Times to krytyczne spojrzenie na The New York Times od wewnątrz. John Hess pracował w gazecie przez dwadzieścia cztery lata jako redaktor, korektor, korespondent zagraniczny, reporter śledczy i krytyk kulinarny, od Nowego Jorku po Paryż, Bliski Wschód i z powrotem.

Podczas swojej kadencji Hess ocierał się o siebie i zderzał głowami z niektórymi znaczącymi postaciami dziennikarstwa z ostatnich pięćdziesięciu lat, w tym Cyrusem Sulzbergerem i jego kuzynem Punchem, A. M. Rosenthalem, Seymourem Hershem, Scottym Restonem i Homerem Bigartem.

Ale to nie jest życie świętych; reporterzy, według obserwacji Hessa, w większości produkowali mało ambitne, konformistyczne kopie, a kiedy tego nie robili, redaktorzy „poprawiali” je. Hess argumentuje, że gazeta celowo fałszowała swoje relacje z Wietnamu w kluczowym momencie.

Powraca do bliskiego związku rodziny wydawniczej Sulzbergerów ze światowymi przywódcami, których gazeta rzekomo obiektywnie opisywała. Później Hess pokazuje, że Times był znacznie lepiej zaznajomiony z jet-setem niż ze swoim zaniedbanym podwórkiem; niewielu pracowników gazety w latach 70. wydawało się być w stanie wskazać Bronx na mapie.

My Times nie jest pozbawiony ciepła dla Dobrej Szarej Damy. Hess chwali poszczególnych reporterów i redaktorów oraz zauważa, że praca dla „najbardziej wpływowej gazety na świecie” dała mu platformę do prowadzenia różnych kampanii na rzecz sprawiedliwości, z których kilka wspomina tutaj: dziennikarski pożar prerii, który wywołał w związku ze skandalem w domu opieki w stanie Nowy Jork; jego ujawnienie oszustw w Metropolitan Museum of Art; oraz jego ujawnienie korupcji w kilku administracjach w ratuszu.