Moja szczęśliwa gwiazda

Opinie czytelników

Trzecia powieść Joe Keenana, „My Lucky Star”, zawiera ukochane postacie z jego wcześniejszych dzieł i dostarcza humorystyczną, szybką opowieść osadzoną w Hollywood. Podczas gdy wielu czytelników uważa książkę za nieskończenie zabawną i zachwycającą rozrywkę, niektórzy wyrażają obawy dotyczące jej długości, schematycznej fabuły i braku sympatii do wielu postaci.

Czytelnicy doceniają humor, dowcipny styl pisania i wciągające postacie. Wielu uznało ją za lekką ucieczkę, z momentami śmiechu na głos i sprytnymi obserwacjami na temat Hollywood. Styl pisania jest zauważany jako przyjemny, a fani poprzednich książek z serii często wyrażają entuzjazm dla kontynuacji historii.

W kilku recenzjach wspomniano, że fabuła wydaje się powtarzalna lub schematyczna w porównaniu do wcześniejszych części. Niektórzy czytelnicy uznali książkę za zbyt długą w stosunku do jej treści i skrytykowali postacie za mało sympatyczne lub przerysowane. Pojawiają się również sugestie, że humor może się z czasem znudzić, zwłaszcza w przypadku wymuszonych żartów i tempa narracji.

(na podstawie 53 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

My Lucky Star

Zawartość książki:

W tej przezabawnej, ostrej jak laser komedii, nagrodzony Emmy scenarzysta i producent "Frasiera" wysyła hollywoodzkie pozory wyżej niż kiedykolwiek wcześniej.

Od Publishers Weekly:

W dwóch wcześniejszych powieściach, Blue Heaven (1988) i Putting on the Ritz (1991), Keenan zaadaptował i zaktualizował P.G. Wodehouse'a do własnych, oryginalnych i zabawnych celów. Teraz, po długiej przerwie spędzonej głównie jako scenarzysta i producent serialu Frasier, Keenan stworzył komiksowe arcydzieło, które pod względem zawiłości fabuły i błyskotliwości języka rywalizuje z najlepszymi dziełami Wodehouse'a. Keenan wysyła swoich pechowych bohaterów - zwykłego faceta i narratora Philipa Cavanaugha; pozbawionego skrupułów kumpla i byłego kochanka Philipa, Gilberta Selwyna; oraz ich bystrą przyjaciółkę, Claire Simmons - do Hollywood, gdzie Philip pomaga starzejącej się, byłej gwieździe filmowej, Lily Malenfant, napisać jej skandaliczne wspomnienia. W rzeczywistości Philip został wynajęty jako szpieg przez bardziej utytułowaną siostrę aktorki, Dianę, oraz syna Diany, Stephena Donato, zamkniętego w sobie męskiego gwiazdora kina akcji, którzy mają dobry powód, by obawiać się brudów, które Lily planuje ujawnić. Do akcji wkracza Moira Finch, nemezis chłopaków z Blue Heaven, a ich losy gwałtownie spadają w wyniku serii nieszczęśliwych wypadków z udziałem szantażu, męskich prostytutek, podszywania się pod policjanta i aktu seksualnego zarejestrowanego na taśmie wideo, który jest równie zuchwały, co zabawny.

Pod koniec mściwy prokurator myśli, że ma Philipa i Gilberta na swojej łasce, ale oczywiście nie liczył się z Claire, która wymyśla rozwiązanie ich kłopotów godne tego, które Jeeves wykorzystuje do ratowania szyi Bertiego w Kodeksie Woostersów. Dotychczas sprzedawany głównie czytelnikom homoseksualnym, Keenan zasługuje na zdobycie dużej, wdzięcznej publiczności o wszystkich przekonaniach seksualnych dzięki temu tour de force.