Moja północna ekspozycja: Kawa na biegunie

Oryginalny tytuł:

My Northern Exposure: The Kawa at the Pole

Zawartość książki:

ODBIORCY: fani humorystycznej fikcji W podróżach polarnych ostatnie dziesięć mil jest zawsze najtrudniejsze. Człowiek jest wyczerpany.

Warunki lodowe na północ od osiemdziesiątego siódmego są coraz trudniejsze. Rządy Kanady i Stanów Zjednoczonych nie zrobiły absolutnie nic, by utrzymać krajowe autostrady w dobrym stanie. Spiętrzone kry, składające się z tafli dwudziestometrowego lodu, spiętrzone jak źle potasowane karty do gry, często bezpośrednio utrudniają poruszanie się.

MOJA PÓŁNOCNA EKSPOZYCJA: Jedyną autostradą porównywalną z powyższą, z mojego doświadczenia, jest główna ulica Portchester w stanie Nowy Jork, która została zniszczona odkąd człowiek pamięta. Niektóre skały na środku tej arterii są pochodzenia wulkanicznego. Objazdy są jeszcze gorsze.

-W latach dwudziestych XX wieku, zainspirowany modą na dzieła przygodowe z prawdziwego życia i wytrawnym dowcipem Okrągłego Stołu Algonquin, nowojorski architekt GEORGE SHEPARD CHAPPELL (1877-1946), zachęcany przez swojego przyjaciela George'a Putnama z wydawnictwa GP Putnam's Sons, napisał serię satyrycznych książek o eksploracjach całkowicie wymyślonego doktora Waltera E. Traprocka, kapitana jachtu Kawa, i jego podróżach dookoła świata. Ta, druga satyra z serii, została opublikowana w 1922 roku i szczegółowo opisuje przesadną odwagę Traprocka i jego załogi, gdy napotykają niebezpieczny lód polarny i śmiesznie szlachetnych tubylców.

Liczne towarzyszące ekspedycji zdjęcia są wyraźnie sfałszowane i dość zabawne. Beznamiętna postawa i ironiczna pretensjonalność pisarstwa Chappella jest równie świeża i zabawna dzisiaj, w erze The Onion i Jona Stewarta, jak prawie sto lat temu.