Moja matka jest teraz ziemią

Opinie czytelników

Książka „My Mother Is Now Earth” autorstwa Marka Anthony'ego Rolo to szczery pamiętnik, który głęboko rezonuje z czytelnikami, zwłaszcza tymi zaznajomionymi z Big Falls w Minnesocie. Ukazuje on osobiste i rodzinne zmagania autora, prezentując żywe opisy życia w małym miasteczku oraz złożoność tożsamości i przynależności.

Czytelnicy chwalą umiejętne pisanie Rolo i zdolność do przekazywania głębokich emocji, dzięki czemu historie są zrozumiałe i wpływowe. Wielu z nich czuje osobisty związek z treścią, zwłaszcza ci, którzy mają powiązania z tym samym regionem lub pochodzeniem, uznając narracje zarówno za autentyczne, jak i poruszające. Książka jest doceniana za piękne obrazy i tematy akceptacji, współczucia i humoru.

Chociaż recenzje są w dużej mierze pozytywne, nie wymieniono żadnych konkretnych wad, co wskazuje, że czytelnicy doceniają ten pamiętnik bez znaczącej krytyki.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

My Mother Is Now Earth

Zawartość książki:

"... wspomnienie mojej matki przyszło do mnie jak zapach dryfujący na wietrze, wirujący wśród gałęzi pobliskiego drzewa cedrowego. Cofnąłem się 35 lat wstecz do dnia, w którym dowiedziałem się o jej śmierci. Ale tego jesiennego dnia 1973 roku nie ogarnął mnie głęboki smutek, ciężar tego, że już nigdy jej nie zobaczę. Spojrzałem na ten dzień z nowej perspektywy, odległego widoku, który zdawał się sugerować nową, nieopowiedzianą historię. Nagle byłem bardziej niż ciekawy, kim naprawdę była moja matka w tym życiu i poza nim".

Wyrzucona z rodziny i społeczności w Milwaukee przez swojego męża, francusko-irlandzkiego robotnika budowlanego z problemem alkoholowym, Corrine Rolo z trudem wychowuje siedmioro dzieci na odległej farmie w pobliżu Big Falls w Minnesocie. Tęskni za powrotem do Milwaukee lub odwiedzeniem swoich krewnych w rezerwacie Bad River Ojibwe, w pewnym momencie grożąc, że zostawi starsze dzieci i wróci do swojego domu w mieście.

Mark Anthony Rolo przeczesuje silne sny i wspomnienia z dzieciństwa, aby odtworzyć obraz swojej często skonfliktowanej matki w ciągu ostatnich trzech lat jej życia. Opowiedziała mu kilka ciepłych historii o swoim życiu w rezerwacie, ale uczestniczyła w obraźliwych przekomarzaniach rodziny na temat ich dziedzictwa Ojibwe. Spędzała niewiele czasu pomagając Rolo w jego szkolnych obowiązkach, nawet gdy pisała obszerne, szczegółowe listy do swojej rodziny w Milwaukee. Potrafiła traktować swoje dzieci surowo, a jednocześnie okazywać im najgorętszą miłość.

Z niewinnym, a czasem brutalnym spojrzeniem dziecka, Rolo opowiada historie kobiety, która walczy z biedą, depresją, agresywnym mężem i izolacją podczas długich zim w północnej Minnesocie, a także o sobie, jej synu, który zmaga się w szkole, zmaga się ze swoją tożsamością Ojibwe i radzi sobie z przemocą. Ale pokazuje także, z elokwencją i współczuciem, swoje dorosłe zrozumienie walki matki o życie z godnością, a nie rozpaczą.